Eimreiðin - 01.04.1924, Síða 58

EIMREIÐ1‘s'
Tveir ungir rithöfundar.
í hinum tiltölulega fjölmenna byrjendahóp vorum á sviði skáldsagna-
gerðarinnar eru það einhum tveir ungir rithöfundar, sem sérstök ástsöa
er til að minnast á nú. Þeir hafa nyskeð sent frá sér stna skáldsöguna
hvor, og eru báðar alveg nykomnar á bókamarkaðinn. Þeir hafa báðir
áður gefið mönnum talsverðar vonir með eldri sögum sínum. Er þvl
fróðlegt að sjá, hvernig þær vonir muni rætast nú, er báðir hafa ráðist
í stærri og örðugri viðfangsefni en áður.
Fyrsta bók Guðmundar G. Hagalíns, Blindsker, kom út árið 1921-
Voru það sögur, æfintýri og Ijóð, flesl
ritað meðan höfundurinn vart vac
kominn af barnsaldri, enda vanþroska-
merkin auðsæ. Þó mátti greina tnn-
an um óeðlilegar mannlýsingar og
illa rökstuddar athafnir (svo sem h)a
Elíasi og Geirlaugu í „Blindsker')
sérkennilega frásagnargáfu og athug-
ult auga og fjörugt ímyndunarafl hðf-
undarins á bak við. Næsta bók Guð-
mundar kom út í fyrra, sex sögur
undir nafninu Strandbúar. Með þetrrt
bók hefur höfundurinn þegar unnið
sér sess meðal fremstu smásagna-
höfunda vorra. Fyrsta sagan í þess-
ari bók, Að leiðarlokum, er einkar
snjöil Iýsing á mistökum lífsins °g
ömurleik þess, þegar aleigan er ekkt
lengur annað en brostnar vonir og
beiskar endurminningar. Lýsingin er
borin fram blátt áfram og tilgerðarlaust, með brimdrunur og vetrargnVi
eins og dimt og hrollkent undifspil ógæfunnar, að baki rás viðburðanna,
sem verið er að lýsa. í næstu sögu, Tófuskinnið, hefur höfundurinn skapað
persónu, sem er því nær einstæð í íslenskum bókmentum, heybróktna
Arna á Bala, sem er eins og lifandi tilraun um það, hvort ofurmennt 1
orði, en ómenni í verki, geti ekki gefið nógu góða útkomu, þegar alt
kemur til alls. Kýmnin, sem annars er svo sjaldgæf í íslenskum bók-
mentum, er þarna látin skipa öndvegið, og fer vel á þvf. Viðskifti þeirra
hjónanna Arna á Ðala og Gróu eru sýnd í svo skoplegu ljósi, að fág®11
má heita. Sagan Hefndir, sem er lengsta sagan í þessu smásögusafni, er
líka sú lélegasta, frásögnin Iangdregin, atburðaröðin hvorki vel rökstudd
Guðmundur G. Hagalín.