Eimreiðin - 01.04.1924, Qupperneq 63

E'MREIÐ1N
TVEIR UNGIR R1TH0FUNDAR
191
^ar hnosað í vagnfarinu". Hér eru mótsetningarnar svo skýrar og skarpar
°9 öllu lýst svo átakanlega, að það er hrein list.
. er ekki síður vel ritaður kaflinn á bls. 144—147 um fundi þeirra
^slaugar og prestskonunnar, sem nú er orðin hálfsturluð. En ljósastur
^otturinn um það, hve ímyndunarafl höfundarins er frjótt og skapandi, er
*fintýrið í þrítugasta kafla, þegar Atli sækir stein máttarins í hendur
?Jfafólkinu. Skarplega tekst höfundinum að, lýsa sálarlífi þeirra Atla og
^slaugar í uppvextinum, hvernig tilfinningalíf þeirra breytist með aldrinum,
°9 fyrstu ástardraumum þeirra. Og frumleg er lausn hans á viðfangsefnum
keilT1, sem þau Atli og Áslaug deila ákafast um í lok sögunnar. Þó geri
e9 ráð fyrir því, að sumum þyki niðurlagið nokkuð snubbótt og æði
mar9t óleyst af þeim þráðum, sem lagðir hafa verið í sögunni. En þar
Verða lesendurnir sjálfir að geta í eyðurnar, enda er það fremur verkefni
otundanna að fá lesendunum eitthvað til að hugsa um, heldur en að
u9sa alt fyrir þá. Þrátt fyrir málið á sögunni og nokkrar smekkleysur,
^ar á meðal óþarflega mikið ragn og formælingar, sem aldrei er til
ne|nnar prýði í bókmentum, mun sagan verða vinsæl meðal almennings,
eilda | hún það fyllilega skilið. Með henni hefur höfundurinn sýnt, að
snn er efni í ágætt söguskáid. Og þótt einhverjar listreglur séu ef til
V'M brotnar, bætir það mikið úr skák, að höfundurinn er gæddur svo
m'Mum hita og fjöri, að hann verður aldrei leiðinlegur né þreytandi.
Það hefur flogið fyr ir, að Kiljan muni ef til vill vera í þann veginn
le9gja skáldskapinn á hilluna. Ekki veit ég, hvað mikið er hæft í því,
en úg tel illa farið ef svo væri. Haldi hann nú áfram jafnhröðum skref-
Um í framfaraáttina og hingað til, má hann eiga það víst að komast langt
1 ^stinni sem skáldsagnahöfundur. Sv. S.
Eimreiðin getur fært Iesendum sínum þá gleðifregn, að hún mun í
n* *sta hefti flytja — meðal margs annars til fróðleiks og skemtunar —
a9stlega skrifaða grein eftir hinn nafnkunna írska rithöfund Alexander
um írska skáldið John Millington Synge, og er greinin skrifuð
emt fyrir Eimreiðina. John Millington Synge er því miður alt of lítið
J'ektur hér á landi, en einhver frægasti rithöfundur, sem Irar hafa átt og
er lafnvel af sjálfum Yeats, þeim er fékk bókmentaverðlaun Nobels fyrir
Slðastliðið ár. Alexander McGilI, sem nú er meðritstjóri hins ágæta
°,ska tímarits, Northern Review, er allvel kunnugur bókmentum íslands
°9 sögu og hefur meðal annars ritað bók um stjórnarfarslega baráttu ís-
_ s og Irlands.1 Er von um, að þessi grein hans um Synge verði ekki
Su e>na, sem hann ritar fyrir Eimreiðina, heldur muni fleiri á eftir fara
nm bretskar bókmentir nútímans og öndvegishölda þeirra, svo sem um
°mas Hardy, W. B. Yeats, Joseph Conrad, Bernard Shaw o. s. frv.
^texander McQill: The Independence of Iceland (A parallel for Ireland), Glasgow
• Sjá ritfregn um bók þessa eítir Snæbjörn ]ónsson, í dagblaðinu Vísi 2. júlí 1921.