Eimreiðin - 01.01.1936, Page 70

54
FRAMTÍÐ LÍFSINS OG DAUÐANS
EIMBEIÐIN
II.
Er þá að segja frá hinni furðulegu heimsókn. Fram 111
byrginu kom það, sem virtist vera nokkuð hár maður í hvít-
um sloppi, og höfuðið reifað mjög, nokkuð líkt og sáraumbúðn
væru, en þó sást mikið af andlitinu. Var það mjög illa lagað
og ekki með eðlilegum holdslit. Engin sá ég augun, aðeins
augnatóftir. En þó brá þar mjög undarlega við, og því er það
nú, sem ég hef kosið að segja sérstaklega frá einmitt þessai*
lieimsókn, þó að þarna á fundinum gerðust margar svipaða'-
En þarna bar frá, því að í þeirri augnatóft likamningsins>
sem að mér sneri, skein mjög einkennilegl og skært ljós. Sau
þetta fleiri en ég, og án þess að ég vekti athygli á því.
þegar ég var að hugsa um þetta furðulega ljós, rifjaðist nokk'
uð upp fyrir mér. í fundarbyrjun hafði ég sagl nokkur orð, e*
verða mætti til þess að bæta eittlivað líkamningarástæður, eða
sambandsástæðurnar yíirleitt. Stakk ég m. a. upp á því, að vl<^
öll, sem þarna vorum, skyldum reyna til að vera samhuga 11,11
að óska þess, að okkur yrði sýnt eittlivað af Ijóstagi, sem ve
væri fallið til að sannfæra alla um, að þar gæti ekki verið nin
nein brögð eða svik að ræða. Virtist mér næsta eðlilegl a
líta á ljós þetta sein svar við þeirri ósk. Annars er ýmisk’á|
um líkamninga þessa þannig, að það er alveg augljóst, a
ekki gelur verið um svikabrögð að ræða. T. d. hneigja Þcl^
sig þannig framan í fundarmenn, eins og í kveðju skyni, :1
með brúðuhausum á stöng væri alveg ómögulegl að lei'"1
slíkt eftir. Annað er það, livernig hið hvíta línlíka efni (ekh’^
plasma), sem þarna er svo mikið um, hagar sér. Eittb'v 1
sinn kom miðillinn út úr byrginu með mjög mikið af ÞcS;s
um hvítu slæðum utan á sér, og sá ég greinilega, hvernio
hið hvíta efni virtist spretta út úr, eða vera sprottið út 1,1
tungu hennar.
III.
I3ó að ég hafi aðeins verið á fáum af þeim funduin, st”
hér ræðir um, þá virðist mér óhætt að fullyrða, að m1
illinn þar, frú Lára Ágústsdóttir, haíi til að bera mikla b®
leika sem líkamningamiðill (materialisations-medium)- En
vísu virtist mér allir þeir likamningar, er ég sá, næsta
skapaðir og ófullkomnir, og er slíkt sízt að furða og 111 u