Eimreiðin - 01.01.1950, Qupperneq 23

eimreiðin
Þórir Bergsson:
Ási. ,
bmasaga.
Orsök er til alls fyrst. -—- I bifreiðinni frá Reykjavík varð ég
ötálkunnugur presti einum að norðan, séra Sigmundi, miðaldra
wtanni, greindum og skemmtilegum. Við komum seint á stöðina
°g hlutum því sæti á aftasta bekk í vagninum, ásamt dóttur prests-
llls, sem var með honum. Veður var fagurt og blítt og gott að
kornast úr bænum.
Við borðuðum saman í skálanum við brúna, og þá spurði prest-
Urinn mig, livert ferð minni væri lieitið. Sagði ég, sem satt var,
að það væri að mestu óráðið, ég hefði ekkert annað erindi en
^ara eitthvað norður á land og hvíla mig í nokkra daga.
Presturinn spurði mig þá, livort ég mundi ekki vilja gera sér
Þá ánægju að vera hjá sér þessa daga.
Þegar ég leit undrandi á þennan gestrisna prest, sem ég liafði
aldrei séð fyrr en þá um morguninn, — brosti hann og flýtti
ser að segja, að ég liefði eitt sinn, fyrir nokkrum árum, gert
liróður sínum stóran greiða. Sagði presturinn mér, hver þessi
Ijfóðir sinn liefði verið og hvernig ég hefði orðið lionum að liði.
Rifjaðist þá upp fyrir mér hálfgleymt atvik um veikan mann,
sem ég af tilviljun gat rétt lijálparhönd, lítils liáttar.
Hann er nú dáinn, þessi bróðir minn, sagði presturinn, —
en hann gleymdi aldrei hjálp yðar, ókunnugs manns, þar sem
hann átti engan að.
Ég sagði, að þetta liefði ekkert verið nema smávegis greiði,
sem hver lieiðarlegur maður liefði látið í té í mínuni sporunt.
Það má vera, að yður finnist það lítið, en það kont sér
areiðanlega vel, sagði presturinn — og ég lief heldur ekki gleymt
^V1' ’ Ég lield, að þér gætuð livílt yður sæmilega vel hjá okkur,
^engiS n5g ag ]j0rga5 þokkalegt lierbergi, dágóða hesta, ef þér
hafið gaman af að skreppa á bak. Og svo hef ég ráð á veiðiá,
Sem þér getið rennt í, að vísu ekki neinni uppgripaveiði, en
lnargir hafa gaman af að dunda við veiðiskap stund úr degi.