Eimreiðin - 01.04.1952, Side 37

EIMIiEIÐIN
VORLJÓÐ
109
Vængjaðir gesiir vegu langa
viija glaðir á bernskusiaði.
Ásiarböndin eiðlausi iesia,
yndis njóia i fyllsiu myndum,
byggja hreiður og væri sér vagga
vonum í um dæiur og sonu.
Fæddur er svanur á eyjarodda
upp iil heiðar í vainabreiðu.
Halda beira. hagaeldið
hjarðirnar en kró og garða,
breiða sig um brosleiii hauður,
beíur frjálsa lífið meia.
Jörðin býsi í blómaskrúða,
bjariar vonir fylliar skaria.
Lofa droiiin góðra gjafa
glaðar skepnur, jörð og maður.
Er sem jörðin endurborin
ómi af snjöllum gleðihljómi,
kveði við af lífsins ljóðum,
ljómi eins og helgidómur.
Ferðasi gyðjan gullinhærða
gjafir með að yzia hafi.
Megnar enginn meir að fagna
móður en börn um norðurslóðir.
Jón Jónsson, Skagfirðingur.