Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1952, Síða 41

Eimreiðin - 01.04.1952, Síða 41
EIMREIÐIN STRAUMAR ÍSLANDS 113 territorium“. Svona var þetta ekki fyrir nokkrum áratugum, og uPphaflega var sú merking orðsins alls ekki til. Landhelgi er þvL þótt fallega fari það í máli, villihugtak, sem við ættum a,lnað hvort að leggja algerlega niður hið allra skjótasta eða takmarka merking þess einvörðungu við það, sem hún upphaf- 'eSa var: fiskihelgi. Einkanlega er oss þetta brýn nauðsyn, svo °g öll gæzla orða vorra og hugtaka, meðan við stöndum í baráttu u,n hinn forna yfirráðarétt lands vors yfir sjónum, því þetta nafn á straumum Islands leiSir á glapstigu. Straumar Islands (oftar þó nefndir straumar Noregskonungs e®a straumar Noregs krónu) hétu þau hafsvæði um margar aldir, sem yfirráðaréttur Islands og Islandskonungs tók yfir, og heita að réttu lagi enn, því þessi heiti hafa aldrei verið úr lögum numin. Þetta heiti ættum við nú að taka upp og innibinda í því það, sem að réttum lögum ótvírætt í því fólst, að lands vors lögum enn á 18. öld og fram á 19. öld, að hugmynda- og hug- taka-villa læddist inn fyrir fáfræði landsmanna og viðleitni st]°rnarinnar í Kaupmannahöfn til að innlima Island í Dan- ^aörku, og fyrir löngun Danastjórnar til að sníða öllu hér danskan stakk. Less mundi rétt að geta hér til skýringar, að þegar „fiskveiði- Uiálið11, líka kallað „duggaramálið“, kom fyrir alþingi um og eftir ^’Sja 19. öld, virðist sjálf stjórnin í Kaupmannahöfn hafa verið rnjög illa ag S(;r í almennum reglum þjóðaréttarins og auk þess U'rulaus, linleg og illviljuð í landsins garð. Um alþingismennina nkkar þá var það að segja, að þeir sýnast hafa verið algerlega akunnandi í þjóðarétti, einnig þeir, sem bezt voru að sér, svo Se,u Benedikt Sveinsson og Jón Sigurðsson. Á þessu mætti með S°ðum vilja finna nokkra skýring. íslenzku lögfræðingarnir þá 101 öu verið aldir upp í dönskum háskóla, þar sem ekki mun afa verið lögð yfrið mikil stund á þjóðarétt þá. Þeir urðu að )uka sem beztu prófi i dönskum lögum, til þess að fá embætti 9 s^andi, þar sem giltu þó íslenzk, en ekki dönsk lög. Frístund- Uríl s,num er því líklegt að íslenzkir laganemar þá hafi helzt 'arið til þess að skyggnast í íslenzk lög, enda ekki vanþörf á. úttarsaga Islands var þá ókönnuð, og svo til allar sögulegar eimildir vorar óútgefnar og annað eftir því. Hið furðanlega er, úr kunnáttuleysinu í réttarsögu og þjóðarétti var hvorugu
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.