Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1952, Qupperneq 60

Eimreiðin - 01.04.1952, Qupperneq 60
132 ÓSfNILEGA SAFNIÐ EIMREIÐIN prentaSar arkir. Til þessa dags höfum viS ekki rænt hann minnstu ánægju: liann er glaSur aS geta variS þremur klukkustundum hvern síSdag í aS fletta safninu, tala viS hverja einstaka niynd eins og mann- lega veru. Og dagurinn í dag myndi ef til vill hafa orSiS gleSiríkastur — dagur, sem liann hefur þráS árum saman; tækifæri til aS sýna kunn- áttumanni einu sinni liiS ástfólgna safn. Ég hiS ySur meS upplyftum höndum, spilliS ekki fyrir lionura þeirri gleSi!“ Þetta var allt sagt miklu átakanlegar en cg get túIkaS. Drottinn minn, sem kaupinaSur hef ég séS fólk, sem rænt liefur veriS á lúalegan liátt, gabbaS af verShruninu, tælt um dýrmæta ættargripi fyrir brauSsneiS, en í þessu falli höfSu örlögin leikiS nokkuS óvenjulegt — nokkuS, sem hrærSi mig undarlega. AuSvitaS lofaSi ég henni aS gera mitt bezta. ViS urSum samferSa. A leiSinni hlustaSi ég á þaS, fullur hneykslun- ar, meS hvílíkum smánarborgunum þessar fátæku, fávísu konur höi’Su veriS gabbaSar, og þaS styrkti þann ásetning minn aS liSsinna þeim eftir mætti. ViS fórum upp, og varla höfSum viS lokiS upp hurSinni, er viS heyrSum glaSIega, skipandi rödd gamla mannsins: „Kom inn! Kom inn!“ MeS skarpri heyrn blindingjans, lilýtur hann aS hafa heyrt fótatak okkar í stiganum. „Herwarth var svo óþolinmóSur eftir aS sýna ySur dýrgripi sína, aS hann sofnaSi alls ekki í dag,“ sagSi litla, gamla konan brosandi. Augna- ráS dóttur hennar hafSi fuIlvissaS hana um loforS mitt. A borSinu biSu staflar af skjalahylkjum, og varla hafSi gamli maðurinn þrýst liönd mína, er liann tók um handlegginn á mér og leiddi mig aS hægindastól. „Svona! ViS skulum byrja undireins. ÞaS er margt aS sjá, og herra- menn frá Berlín hafa aldrei neinn tíma. í þessu fyrsta skjalahylki er meistarinn Diirer, og, eins og þér inunuS sjá, svo til allur. Hérna er ágætt eintak, betra en öll hin. IVú, dæmiS sjálfur, lítiS bara á!“ Hann benti á fyrstu myndina í hylkinu — „Stóri hesturinn“. Hann tók meS mjúklega gælandi fingrnm, með þeirri blíðlegu var- færni, sem menn taka á brothættum hlut, lilífSarkápu upp úr skjala- hylkinu, og innan í henni lá auS, guInuS pappírsörk. Frá sér numinn hélt liann upp þessu fánýta blaSi. Hann starSi á þaS í fleiri mínútur, eins og hann sæi þaS raunverulega. Hann hélt blaðinu sem í leiSslu 1 armslengd frá augum sér, og allur andlitssvipurinn varS meS undra- verðum hætti svipur manns, sem horfir — og sér. í augum hans, nieS ónæmu, dauðu sjáöldrunum, brá allt í einu fyrir glampandi birtu — var þaS endurkast frá lilaSinu, eSa stafaSi þaS af innra ljósi? „Hérna!“ sagði liann hreykinn. „HafiS þér nokkurntíma séS fegurri mótun? Hversu skarpt, hversu skýrt hvert smáatriSi kemur í ljós! Ég hef boriS þaS saman viS eintakiS í Dresden, og þaS var beinlínis dauft og flatt samanboriS viS mitt. Og svo ferillinn!11 Hann sneri blaðinu viS og benti meS nöglinni á ákveSinn lilett hinum megin á auSu blaSinu, svo ég leit ósjálfrátt eftir merkinu. „Þarna sjáiS þér stimpil safnarans Naglers; hér eru nöfn Remys og Esdailes — þá grunaSi ekki, þessa
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.