Eimreiðin - 01.04.1958, Blaðsíða 51

EIMREIÐIN
123
káls liggur vegurinn í bröttum sneiðingi ofan í Dómadal, er
þá farið um hraun eitt, sandi orpið, sunnan við Tjörvafell.
Standa þar á víð og dreif strýtur og drangar upp úr sandinum,
mótaðar hinum furðulegustu kynjamyndum. Á hægri hönd
blasir við Frostastaðavatn. Þykir mörgum það fríðast fjalla-
vatna. Á þar fyrrum að hafa staðið bær, er hét á Frostastöð-
um. Var þá gnægð fiskjar í vatninu, en sagan segir, að tekið
hafi fyrir þá veiði eftir að loðsilungur hafði orðið heimilis-
fólki að bana. Þannig endar þjóðsagan ástarharmleik við hið
fagra fjallavatn. Nú er vatnið ördauða, utan hvar þar sjást
skötuormar, brunnklukkur og einstaka homsíli. Við suður-
enda Frostastaðavatns hefur kolsvart hrafntinnuhraun, er
hJámshraun heitir, ollið út í vatnið og eykur því enn við lita-
skraut hins ljósrauða Suðumáms, er gnæfir þar yfir bjartur
ílf líparíti, en sundursoðinn og marglitaður af brennisteins-
skellum.
Við lögðum nú krók á leið okkar til þess að skoða Ljóta-
Poll, sprengigíginn mikla, sem liggur þar norður við Tungnaá.
kr hrikalegt að líta af rauðbrenndum barmi hans ofan í kol-
blátt og ægidjúpt vatnið í gígbotninum, en lítil leið að gera
Ser í hugarlund þær hamfarir, sem verið hafa við myndun
þessa öndunarops á jarðskorpunni. Nokkru vestar er annar
g]gur grár af vikri og heldur óásjálegur, en frægur fyrir það
?lð hafa þeytt vikursalla um allt land í þann mund, sem
bjórsdælir og aðrir landnemar hlóðu vegg til húsa sinna.
Frá Ljótapolli liggur leiðin um Frostastaðaháls. Opnast þá
hið fegursta útsýni yfir mosavaxna eldgígi og úfin hraun, er
teYgja sig niður að aurum Jökulgilskvíslar. En yfir hana fór-
Urn við skömmu síðar. Blasa þá við Landmannalaugar hand-
au kvíslarinnar, og var þar ákveðinn annar náttstaður okkar.
harna er góður hagi, þótt á litlu svæði sé. Er gróðurinn sér-
kennilegur, og margar láglendisjurtir ná þar ofurvexti við
laugarylinn og verða torkennilegar þar á hálendinu. Hjá
þessari gróðurvin, við jaðar Laugahrauns, em nokkrir gamlir
h-itarmannakofar, og þar er hið vistlega hús Ferðafélagsins.
híutum við þæginda þess. Var þar glatt á hjalla um kvöldið,
°g skemmtu menn sér við kveðskap og söng.
Að morgni hins þriðja dags skoðuðum við næsta nágrenni