Eimreiðin - 01.01.1962, Qupperneq 34

22
EIMREIÐIN
veru sinni og læknirinn fylgdist þá
að líkindum með ef annir hindr-
uðu ekki.
Þá voru komnir tveir.
Þá ætti að mega reikna með
prestinum eða þeim hjónum, sem
bæði voru bókmenntalega sinnuð
og hann hafði víst meira að segja
fengist eitthvað við Ijóðagerð á
yngri árum.
Þá voru komnir fjórir og þeir
ekki af lakara tæinu.
Þá var barnaskólakennarinn og
sennilega kaupfélagsstjórinn og
kona hans — og þá voru komnir
sjö.
Þá var það Jónas móðurbróðir
hans — þau hjónin og krakkarnir
fjórir — þetta gerði þrettán og til
viðbótar þrjár frænkur hans, laus-
ar og liðugar — sextán. Líklegt væri
að húsbóndi hans, Asbjörn útgerð-
armaður kæmi, þó að annars væri
hann nú lítið fyrir bókmenntirnar,
karlinn, og sennilega kænri hann
frúarlaus. Sautján.
Vinnufélagar hans við útgerðar-
stöðina voru samtals sextán, það
ætti að mega reikna með svona
tveim þriðju hlutum eða tólf og
þá voru komnir tuttugu og níu —
og svo Jói gamli, sem sá um lestrar-
íélagið — þrjátíu.
Svo hlaut að mega reikna með
öðru eins af fólki, sem kæmi víðs
vegar úr þorpinu og unglingum,
sem kæmu íyrir forvitnissakir —
sextíu.
Þá var ekkert ólíklegt að eitt-
hvað tíndist að ofan úr sveitinni,
jrar sem hann hafði verið vinnu-
maður,
„ fim10
Segjum fimm þaðan °g
frá hinum bæjunum — sj®t11,'
Og segjum að það kænii nl'
ur liandan frá Grjótvík. ha
alvanalegt að kæmi svona P^t
tíu — fjörutíu manns þegal . j,,
var eða á dansskemmtanir; se^fííl$
að kæmi tuttugu og finnn nia ^
— varlega áætlað, og þá íói nl ,
nálgast hundraðið. — Jæía v3r
mæðginin og þrír í viðbót, þ‘l
Jrað komið. að
Það virtist engin fjarsti’ g
reikna með hundrað manns °g ,jj
mátti heita húsfyllir. Hann * ^ Qg
vera svo hæztánægður rneð þ‘ ^
það Jrýddi líka níutíu króna a& ð
— hvorki meira né minna
var ekki svo laklegt.
En þó að svo færi, að en&inn $
ur kænii handan að og aoS . eIi
þorpinu yrði eitthvað iaha!.. pó
liann hafði reiknað með, )!Í >„
„ fjniiin
fjandann aldrei lærra en .^r„.
manns — í allra versta faH1
tíu og þá rétt slyppi hann „di,
laus. Það mátti heita vel viðn
enda hafði það aldrei veriö æ
hans að græða neitt teljal1
þessu fyrirtæki. sal„t
Honurn verður ekki sve 1 ,g.
f • gCl 3
svo hann klæðir sig og i^1 #
an morgungöngu í hressandt's
vetrarloftinu. , i„<ris-
til had<J
föng1'
Tíminn líður hægt
Hann býr sig eftir beztu »- - v)u
Móðir hans hefur lagt aln ^,»1'
að laga til fatnað hans. 11
hann og strýkur. , taUiÖ
— Svona — láttu nú ha ^ j,ú
l'ara reglulega vel á þér, Fe^ fjjr
stendur svona framan í 0