Iðunn - 01.03.1885, Blaðsíða 64

190
Spakmæli.
innbyrðis samtengd; en ef hjörtun eru skilin, þá er
sjálf sameiniugin einungis til þess að gera skilnaðinn
æskilegri.
Óvitr maðr, sern örvílnast, sökkur viljalaus á kaf
í sorginni eins og ofhlaðið skip í vatni.
Vinátta góðra manna líkist vatnsfalli, fyrst er það
smátt, miðsvegar magnað, með hverju framstigi
þonur það sig út, og só það einu sinui komið á rás-
iua, þá rennur það aldrei aptur á bak.
Stgr. Th.
K v æ ð i.
Sætt Flosa og'Kára.
(„The end of the feud“. Eftir Miss Oswald).
Um haustnótt er myrkur og stormveður strítt,
og stórbylgjur æða með froðudrif hvítt.
Veðrum er shjóthverft í vindahöll.
Með áföllum skipið í ofsanum hrekst,
og íslands að hríðbörðu ströndinni rekst.
Heyrast til mávanna hungurs-köll.
Und’ höfðanum ingólfs, þars hvítfyssir lá,
er háskalegt sjómönnum landtöku’ að fá.
Sárt er að farast við fósturlands strönd I