Iðunn - 01.12.1887, Qupperneq 36

450
Alex. L. Kielland:
spegilinn gagnvart scr, og sýndist ekki betr en hún
væri nógu fríð.
Af og til var gengið um og nýir gestir komu inn,
þurkuðu af fótunum á sór og brutu saman regn-
hlífarnar. Allir lineigðu sig fyrir madame Yirginie,
og næstum öllum varð sama að orði : »|jetta er
ljóta veðrið !»
jpegar Charles kom inn, heilsaði hann þurlega og
settist nærri arninum.
Augnaráð Alphonse’s var sannarlega eitthvað ó-
rólegt ; hann leit til dyranna hvert sinn setn um
var gengið, og þegar Charles kom, brá honum,
og hann hitti ekki kúluna, sem hann ætlaði að
spila á.
Monsieur Alplionse er óheppinn í dag !» sagðieinn
af áhorfendunum.
Skömmu síðar kom ókunnr maðr inn. Charles
leit upp frá dagblaðinu, sem hann var að horfa í,
og hneigði sig ómerkjanlega ; inn ókendi maðr lypti
lítillega brún og leit á Alphonse.
Alphonse misti billiard-stöngina á gólfið.
»Afsakið, góðir hálsar !» sagði hann ; »ég er illa
upplagðr í kvöld ; ég held óg verði að biðja ykkr
að afsaka mig, þó ég hætti.— þjónn ! Má ég biðja
um eina flösku af seltzer-vatni og skeið ; ég verð að
taka mér skamt af af maga-salti».
»þ>ér ættuð ekki að brúka svona mikið magasalt
eins og þér gerið, monsieur Alphonse, en heldt’
hafa skynsamlegt mataræði», sagði læknirinn, setn
sat slcamt þar frá við borð og var að tefia skák.
Alphonse hló og söttist að borði, sem dagblöð
lágu á. Hann tók »Journal amusant», og fór aö