Ægir - 01.01.1942, Síða 14

8
Æ G I R
22 ára, en fjórir hinna sterkustu nánni
57,7% af aflanum.
Af Faxaflóasíld var rannsakað á 8.
liundrað, veitt af Akranesbátum í júlí-
mánuði. Var hún 4—12 vetra gömul, en
mest var af 6 vetra síld (39,3%) og 7
vetra (20,5%).
Eins og áður tók Fiskifélagið við fisk-
merkjum, og bárust alls 40 merki. Voru
það allt merki úr þorski, nema 3, sein
voru úr heilagfiski. Af 37 þorskum
liöfðu 33 verið merktir við Vestur-
Grænland á árunum 1937—’39, en 4 við
Suður-lsland árið 1937. Af þorskunum
íiöfðu 29 veiðst i Fax,aflóa og við Suð-
Vesturland, en hinir ýmist við Austur-,
Norður- eða Vesturland. Voru 34 af
þorskunum veiddir á línu, aðeins 2 í
hotnvörpu og 1 á liandfæri. Af 3 lúðum
iiafði ein veiðst á miðum Hornafjarðar-
háta í SV af Hornafirði, önnur í Faxa-
flóa, og' hin þriðja utarlega á Húnaflóa,
og voru háðar hinar síðartöldu veiddar
i botnvörpu, en sú fyrst nefnda á línu.
a. Sunnlendingafjórðung’ur.
Þátttaka fiskiflotans á vertíðinni í
Sunnlendingafjórðungi var mikil á ár-
inu. Gefur tafla III yfirlit yfir þátttöku
liinna einstöku skipaflokka og i heild,
svo og yfir mannatölu. Varð tala þeirra
skipa, sem út voru gerð í Sunnlendinga-
fjórðungi, hæst í marz með 382 og
mannatala sömuleiðis með 3 556. Fór
hún síðan lækkandi fram í maí, en þá
voru vertíðarlok um miðjan mánuðinn.
Fyrslu þrjá mánuði ársins voru allir
togararnir g'erðir út, en eftir það var
mörgum þeirra lagt upp, vegna sigl-
ingastöðvunarinnar, og í júní voru að-
eins 13 þeirra gerðir út, en voru svo aft-
ur fleiri seinni hluta ársins. Línugufu-
skipin voru nær eingöngu liöfð í ísfisk-
flutningum á árinu, og því hættu þau
alveg, þegar siglingastöðvunin varð.
Þeim fjölgaði aftur, þegar kom fram á
sumarið. En eftir að fisksölusamningur-
inn var gerður við Breta, hætlu mörg
þeirra að sigla vegna þess, hve erfitt var
að fá nægjanlegt fiskmagn á þeim stöð-
um, sem íslenzku og færeysku skipun-
um var heimilt að kaupa fisk á, og sið-
asta ársfjórðunginn voru engin af þess-
unx skipum gei’ð út, nema 1 í desember-
mánuði.
Flest þeirra fiskiskipa, sem gerð voru
út úr Sunnlendingafjórðungi, voru ,mót-
orbátar og' -skip yfir 12 rúmlestir að
stærð. Að öllu jöfnu voru þau meira en
helmingur allra fiskiskipa úr fjórðungn-
unx og mannatala um lielmingur allra
þeirra, sem sjó stunduðu þaðan. Flestir
urðu þeir 201 í marz, þegar vetrarvertið
stóð sem hæst. Síðan fækkaði þeim afi-
ur, unz síldveiðar liófust um sumarið, en
þá urðu þeir flestir í ágúst 153, en fór
síðan stöðugt fækkandi, og voru aðeins
34 i desember, en þá var almennt farið
að búa bátana út fyrir næstu vetrarver-
lið,- og lágu þeir því um kyrrt. Manna-
iala þessara báta var nolckuð misjöfn á
hinum ýmsu tímabilum ársins, og fór
j)að eftir því, hvaða veiðar voru stund-
aðar. Flestir vorn á bátunum á vetrar-
vertíð, allt upp í 9.5 menn til jafnaðar í
marzmánuði. I júní voru aftur á móti
mikið færri menn á, en þá stunduðu
flestir bátar, sem út voru gerðir, drag-
íxólaveiðar. Voru í þeim mánuði aðeins
5.1 maður lil jafnaðar á hverjum báti.
Þegar síldveiðar með herpinót liófust í
júlí, fjölgaði meðaltala mannanna og
varð hæst 8.2 í ágúst. Seinni liluta árs-
ins, þegar mikill fjöldi þessara báta
stundaði síldveiðar með reknetjum,
fækkaði áhöfnum þeirra aftur niður í
5—6 að meðaltali.
Mótorbátar undir 12 rúml. að stærð