Ægir - 01.01.1942, Síða 46

40
Æ G I R
Tafla XX. Fiskafli verkaður í salt í Sunnlendingaíjórðungi árin 1941 og 1940.
Stórfiskur Smáfiskur Ýsa Upsi Samtals Samtals
Veiðistöðvar: kg kg kg kg S1/i2 1941 S1/12 1940
Vestmannaevjar 1 745 920 )) )) 142 560 1 888 480 2 027 440
Stokkseyri 147 360 )) )) )) 147 360 199 680
borlákshöfn 189 920 )) )) )) 189 920 202 080
Grindavík 344 000 24 000 )) 4) 600 409 600 [333 000
Hafnir 110 400 8 800 )) )) 119 200 145 600
Sandgerði 1 353 440 485 760 )) )) 1 839 200 1 454 240
Garður og Leira 451 200 124 800 )) )) 576 000 467 200
Keflavik og Njarðvikur 1 615 040 226 880 )) )) 1 841 920 1 586 080
Vatnsleysuströnd og Vogar 216 160 1 280 )) )) 217 440 202 880
Hafnarfjörður (togarar) 1 632 060 824 460 6 450 42 900 2 505 870 438 000
do (önnur skip 140 930 18 460 3 000 )) 162 390 151 760
Reykjavik (togarar) 1 599 300 622 710 5 360 7 670 2 235 040 3 250
do (önnur skip) 42 050 6 560 )) » 48 610 155 700
Akranes 98 080 12 800 )) 41600 152 480 1 156 190
Stapi o. fl 27 200 640 )) )) 27 840 34 400
Hellisandur 48 000 12 000 )) )) 60 000 138886
Ólafsvik 63 440 32 390 )) )) 95 830 91 620
Grundarfjörður 24 000 13 600 )) )) 37 600 ))
Stykkishólmur 12 520 21 520 )) )) 34 040 83 520
Samtals 9 861 020 2 436 660 14 810 276 330 12 588 820 8 871 526
ing í beinu sambandi við vaxandi sall-
fiskveiðar togaranna, eins og áður var
bent á. í Sandgerði jókst saltfiskverk-
unin úr um 1 454 smál. í um 1 839 smái.
og í Keflavík og Njarðvíkum úr 1 586
smál. í 1 842 smál. Gera má ráð fyrir,
að enn meira af fiski liefði verið saltað
á þessum stöðum, ef ekki liefði verið
skortur á salli. Hin tiltölulega mikla
söltun, sem átti sér stað i þessum tveim
veiðistöðvum, var afleiðing af siglinga-
slöðvuninni með ísvarinn fisk, þegar
vertíð stóð sem iiæst um veturinn.
í hinum smærri veiðistöðvum var
söltun yfirleitt mjög lítil á árinu og
sums slaðar verulega minna en á fyrra
ári.
Tafla XXI sýnir sallfiskverkun í veiði-
stöðvum Vestfirðingafjórðungs. Eins og
áður var getið, var heildarsöltun því sem
næst nákvæmlega hin sama og á fyrra
ári, en verulegar breytingar liafa þó átt
sér stað milli hinna einstöku veiðistöðva
innhyrðis. í þeim veiðistöðvum, þar sem
minnst var útgerð, minnkaði saltfisk-
verkunin yfirleitt og sums staðar all-
mikið. Mest er aukningin i Arnarfirði,
eða úr 16 smál. 1940 i 182 smál. árið
1941. Stafar þessi aukning af því, að
togari lagði upp saltfiskafla sinn úr 2
veiðiferðum á vetrarvertíð, en það hafði
ekki skeð áður.
Á ísafirði jókst saltfiskmagnið úr 450
smál. 1940 í 706.5 smál. 1941. Var mikið
af afla hátaflolans þar saltað á vetrar-
vertíð.
Frá Norðlendingafjórðungi var af sér-
stökum ástæðum því miður ekki unnt að
afla nægjanlegra upplýsinga til að birta
saltfiskverkunina þar eins sundurliðaða