Ægir

Árgangur

Ægir - 01.10.1979, Síða 19

Ægir - 01.10.1979, Síða 19
Jón Jónsson, forstjóri Hafrannsóknastofnunarinnar: Hvalveiðar íslendinga °g Alþjóðahvalveiðiráðið Á undanförnum árum hefur átt sér stað veru- e8 alþjóðleg umræða um hvalveiðar í heiminum °8 áhrif þeirra á hina einstöku hvalstofna. Ástæða Pess er sú að eftir siðar heimsstyrjöldina hafa margir st°fnar látið stórlega á sjá, sérstaklega hvalstofn- arn*r í Suðuríshafinu. Það er mitt álit og margra sem til þekkja, að 'PJóðahvalveiðiráðið hafi á sínum tíma brugðist PVl hlutverki sínu að tryggja skynsamlega nýtingu Þes: að sara stofna. Um margra ára skeið hafði ráðið engu aðvaranir fiskifræðinga og það var því Jhiður ekki fyrr en að endalok steypireyðar- og angreyðarstofnanna í Suðuríshafi blasti við að ekið var í taumana. Árið 1965 var steypireyðin jriðuð og sama ár var hnúfubakur einnig al- ,r*ðaður að undantekinni örlítilli veiði Grænlend- lnga og íbúa eyjarinnar Tonga í Kyrrahafi. , Áfstaða Alþjóðahvalveiðiráðsins til ráðlegginga y'sindamanna hefur gjörbreyst á undanförnum arnm og ég þekki enga þá fiskveiðinefnd alþjóðlega heiminum í dag þar sem jafndyggilega er farið ráðum vísindamanna, en ég mun víkja nánar ð þessu seinna í erindi minu. . Því miður einkennis saga hvalveiðanna í heim- nnm að miklu leyti af fégræðgi og fyrirhyggju- ysi þótt frá því séu nokkrar athyglisverðar ndantekningar svo sem hvalveiðar okkar íslend- 8a. f>ag værj vej ef o^kur auðnaðist að stjórna ?Um öðrum veiðum okkar á sama hátt. la Árið 1883 hófu Norðmenn hvalveiðar hér við ■ en því miður hjuggu þær veiðar það stórt skarð steypireyðar- og langreyðarstofnana að þeir hafa 1 ennþá náð sinni upprunalegu stærð. v Ástæða þess að Norðmenn hófu hvalveiðar hér °ru margvíslegar. Fiskimenn í Finnmörku voru andsnúnir veiðunum, en það var ekki af s'JriJðunarástæðum, heldur töldu þeir að þær Pl ltu mjög öllum fiskveiðum. Reynslan hefur sýnt að þetta á ekki við rök að styðjast. Hval- föngurum var gert erfítt fyrir á ýmsan hátt og reksturinn gekk því illa, m.a. vegna minnkandi veiði. Fyrsta stöð Norðmanna hér á landi var við Álfta- fjörð og hét sá Thomas Amlie er veitti henni forstöðu. Hinn kunni hvalamaður Svend Foyn, sá sem fann upp hvalskutulinn og gjörbreytti þannig allri tækni við hvalveiðar, ætlaði að vera með Amlie, en vegna ósamkomulags við yfirvöld hér hætti hann við allt saman. Hér við land var einnig um að ræða algjörlega ónytjaðan stofn, sem miðað við reynsluna frá Finnmörku, hlyti að gefa góðan arð. Á eftir Thomas Amlie komu bræðurnir Hans og Andreas Ellefsen og reistu í önundarfirði árið 1889 stöð sem stærst var í öllu Norðuratlantshafí á sínum tíma og gerðu þeir út 5 hvalbáta. Tvö önnur hvalveiðifélög bættust síðar við. Hér er ekki viðlit að rekja á nokkurn hátt sögu norsku hvalveiðanna við ísland, en þæreru ákaflega lærdómsríkar og skýrt dæmi um það hvernig ótak- mörkuð sókn megnar að eyða blómlegum dýra- stofnum á nokkrum árum. Upplýsingar um einstakar tegundir í veiðinni eru af mjög skornum skammti, en fyrstu árin var mikið um steypireyð í aflanum. Á árunum 1889-1900 fengust t.d. í stöð Ellefsens í önundarfírði 1296 steypireyðar, 732 langreyðar, 17 sandreyðar og 126 hnúfubakar. Undir lok aldarinnar var afli greinilega farinn að tregast og aldamótaárið flutti Ellefsen stöð sína til Mjóafjarðar og brátt komu fleiri á eftir. Þessi nýju veiðisvæði juku nokkuð heildarveiðina og árið 1902 náði veiðin algjöru hámarki, en þá fengust samtals 1305 hvalir. Það ár stunduðu 30 bátar veiðarnar, en aðeins 8 bátar árið 1891. Eftir þetta fór að halla undir fæti. Árið 1912 stunduðu um 20 bátar veiðarnar, en aflinn á bát ÆGIR — 591

x

Ægir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.