Ægir - 01.03.1981, Blaðsíða 47

t'mabili með meginið af valdi þess. Þá ákveður
Þingið hvaða tækniráð, sem síðar verður nánar
8etið, skuli starfa innan samtakanna. Það ræður
Secretary-General, framkvæmdastjóra fyrir
skrifstofu samtakanna og öðrum verkefnum, sem
þau ráðst í.
Tækniráð stofnunarinnar (Technical Commiss-
'ons) eru nú átta, en hafa stundum verið fleiri. Þau
fjalla um alls konar tæknileg atriði er varða veður-
fræðina sem visinda- og tæknigrein, og notkun
kennar í þágu atvinnuvega og samgangna. Þessi
rað gera tillögur til framkvæmdaráðsins.
Fjölmennasta tækniráðið er nú Commission for
^asic System, grunnkerfaráðið. Það fjallar um all-
ar veðurathuganir, sem sendar eru milli landa, allt
frá Daneborg á Grænlandi til Suðurskautslands-
*ns. frá sjávarfleti til gervihnatta. Til hennar kasta
'oma líka mál um allt skipulag veðurfjarskipta, sem
na til allrar jarðarinnar, og úrvinnslu veðurathug-
ana, þar með taldar veðurspár.
Nokkur önnur ráðanna eru kennd við flugveður-
frmði, búveðurfræði, veðurfarsfræði, siglinga-
rmði og vatnafræði, og gefa heitin hugmynd um
starfssvið þeirra. í tækniráðunum eiga sæti menn,
Sem til þeirra eru nefndir frá löndum sínum, en
emnig geta raðin kanað eftir hjálp annarra sér-
ræðinga, ef þeim finnst þess þurfa. ísland tekur
natt í starfsemi þriggja ráða, grunnkerfaráðsins,
‘ngveðurráðsins og ráðsins, sem fjallar um sigl-
‘ngaveðurfræði.
Svo er það skrifstofa stofnunarinnar. Hún er í
enf. og þar vinna að staðaldri um 220 til 230
n^anns. Skrifstofan og framkvæmdastjóri hennar
^’nna þau verk, sem allsherjarþing og fram-
Væmdanefnd fela þeim að vinna, hafa eftirlit með
famkvæmdum stofnunarinnar, safna upplýsing-
unt um fjölmörg stjórnunaratriði og tæknileg at-
r’ut. sem meðal annars þarf að nota á hinum
mörgu fundum, stórum og smáum, sem haldnir
eru a vegum stofnunarinnar. Þeim er líka miðlað
1 hinna 150-160 aðildarríkja samtakanna. í því
Sambandi má minnast á útgáfu um tuga
uPPlýsingarita um veðurathugunarstöðvar og
\e^Urþjónustu í aðildarríkjunum, svo sem
utvarpsveðurfregna til almennings og sæfarenda.
essi r't þarf að gefa út í sífellu að kalla, vegna
elldra breytinga á stöðvanetinu.
®g hvað gera svo samtökin? Þótt mótsagna-
Fundur veðurstofustjóra í Miinchen 1891.
kennt kunni að virðast, er ef til vill bezt að segja
fyrst, hvað þau gera ekki.
Þau gera ekki eina einustu veðurathugun, senda
engin veðurskeyti og gefa ekki út neina veðurspá.
Þetta allt, og ótalmargt fleira gera aðildarríkin
sjálf — þau eru framkvæmdaaðilinn. Alþjóðaveð-
urfræðistofnunin er svo sá vettvangur, sem þau
hafa stofnað til að ráðgast um, hvað þau þurfi að
gera sitt í hvoru lagi og sameiginlega til að þeim
öllum komi það að sem beztum notum. Tökum
dæmi, sem þó er takmarkað. Þegar Alþjóðaflug-
málastofnunin hætti rekstri veðurathugunarskipa
á Norður-Atlantshafi, töldu nokkur Evrópu- og
Miðjarðarhafsríki að halda þyrfti rekstrinum
áfram og fjármagna hann. Alþjóðaveðurfræði-
stofnunin gerir ekki út skipin. Það gera nokkur
aðildarríkjanna. Önnur endurgreiða þeim hluta út-
gerðarkostnaðarins samkvæmt samningi þar um.
Alþjóðaveðurfræðistofnunin sér um árlega fundi,
sem þarf að halda um þessi mál, tekur við reikn-
ingum um útgerðarkostnað og innheimtir hann í
samræmi við samkomulagið.
En lítum þá nánar á störf stofnunarinnar. Á
hverjum sólarhring eru um 10.000 veðurskeyti
send milli landa og sum út um allan heim frá veð-
urstöðvum í Evrópu og Norður-Ameríku. Við
þetta má bæta nokkur hundruð skeytum frá skip-
um á Norður-Atlantshafi, en því miður eru fá
þeirra frá hafsvæðinu fyrir suðvestan ísland, en
þau skeyti eru mikilvægust fyrir veðurspár hér.
ÆGIR — 167