Ægir - 01.09.1982, Blaðsíða 15

7
Mync1 y
Sýru Vtbúnaður til meltuframleiðslu. 1. Sýrugeymir, 2.
7 u,mnitari, 3. Inntak, 4. Kvörn, 5. Dœla, 6. pH skynjari,
' ^ltugeymir.
LVert- Er kjötið notað í minka- og refafóður og
“ncia- og kattamat.
. ýjUstu aðferðir til nýtingar á selkjöti er að búa
v Ur bví meltu. Er hér um að ræða sömu aðferð og
■j?r btóuð fyrir nokkrum árum við Háskólann í
err°msö til nýtingar á slógi og fiskúrgangi. Kjötið
~ mm&ó (heilu skrokkarnir) og í það blandað sýru,
, 8 Pað .............
1 svo síðan geymt á tönkum. Slíkar tilraunir
u uVenð gerðar undanfarin ár, bæði í landi, og
hafa
^ scruar unaamann ai, uccui i iauui,
Pi borð í veiðiskipum, og að sögn starfsmanna
g A er*teknologisk Forskningsinstitutt lofa þær
u. Er selkjötsmelta, að sögn, hentugra fóður
aðlr sauðfé og kýr, heldur en slógmelta. Er hægt
Vj geta selkjötsmeltu beint á jötu án frekari
p m'u> en slógmeltu þarf helst að vinna frekar.
þr. mn t sambandi við þessa vinnslu er þegar full-
að°u°, og hægt er að kaupa tilheyrandi tækjabún-
lýs.Sem Pakka frá framleiðanda. Samkvæmt upp-
lei^n^Uni frá fyrirtækinu Hamjern A/S, sem fram-
ljQlr sbkan útbúnað, er verð á venjulegu kerfi um
■ 00 Nkr. eða um 315.000 kr. íslenskar.
Sglk^f er að nota sama útbúnað til framleiðslu á
við JotSlueltu og á slógmeltu, aðeins þarf að bæta
Uia ^re>^vorn til að mala skrokkana. Ætlun Norð-
Og nna er að setja slíkan útbúnað í selfangara sína,
tii n^ta þannig meira af kjötinu en ella. Útbúnaður
e tuframleiðslu er sýndur á mynd 2.
á afurðum
skinr ut var að fá upp gefið verð á fullunnum
miö en faúmenn fyrirtækisins kváðu það
t£eða Kgt’ ^ V1SU er um neitt ^ast ver^
'endi t>ar. Sem skmnin eru seld á uppboðum er-
s- Hins vegar fékkst upp gefið það gjald sem
Rieber tekur fyrir að verka skinn fyrir aðra aðila.
Kvaðst Rieber taka skinn (úr pækli eða
fullverkuð), fullvinna þau og/eða selja gegn verk-
unargjaldi og 30% sölulauna, og hefur fyrirtækið
áhuga á slíkum viðskiptum við íslendinga. Að
sögn framkvæmdastjóra Rieber & Co. eru þeir eitt
stærsta fyrirtækið í þessari atvinnugrein í heimin-
um, og er aðili að margs konar starfsemi tengdri
skinnaverkun, svo sem skóverksmiðjum, fataverk-
smiðjum, minjagripaframleiðslu o.fl. Taldi hann
nær óhugsandi fyrir íslendinga að verka og selja
selskinn, án þess að hitta fyrir Rieder & Co. ein-
hversstaðar á leiðinni.
Aðrar selveiðar Norðmanna
Það kemur kannski á óvart, en Norðmenn
stunda sáralítið aðrar selveiðar en þær sem fram
fara í íshafinu. Selveiðar í net eins og hér eru
stundaðar finnast vart, og yfirleitt er mjög lítið
drepið af sel við Noregsstrendur. Aftur á móti er
nú svo komið, að selur veldur vaxandi vandræðum
við ströndina. Undanfarin ár hefur mikið af sel
lagst að landi í Austur-Finnmörku, og hefur sums-
staðar ríkt algert neyðarástand. Sumir firðir og
flóar hafa orðið fisklausir með öllu, og sjómenn
hafa beðið mikið veiðafæratjón. Er nú svo komið,
að ríkið greiðir sjómönnum Nkr. 350 fyrir hvert
selskinn sem þeir skila sem sönnunargagni, og er
hér um að ræða sel sem farið hefur í þorska- eða
laxanet. Sama gjald er greitt ef selur er afhentur
vísindamönnum til rannsókna. Hér er ekki um
skipulagðar veiðar að ræða, heldur er verið að
bæta mönnum upp orðinn skaða.
Frœsari.
ÆGIR —463