Ægir - 01.09.1982, Blaðsíða 18

Frá því að 200 sjómílna fiskveiðilandhelgin tók
gildi meðal flestra strandríkja heims, hefur sjávar-
útvegur gamalgróinna fiskveiðiþjóða sem yfir
tiltölulega litlu landgrunni hafa að ráða, verið á
hraðri niðurleið. Meðal þeirra þjóða sem einna
harðast hafa orðið úti vegna þessarar þróunar, er
V-Þýskaland. Á árunum fram til 1970 voru 90% af
fiskimiðum V-Þjóðverja á svæðum sem nú eru
innan 200 sjómilna landhelgi annarra rikja. Á
árinu 1965 var landað i V-Þýskalandi 613.000
tonnum af ferskum fiski, en árið 1980 var landað
þar tæplega 300.000 tonnum. Frá 1965 hefur þýski
fiskveiðiflotinn minnkað úr 155 skipum, er voru
yfir 500 rúmlestir að stærð, í 30 á s.l. ári. Síldveiði-
flotinn sem var 64 bátar 1965, er ekki lengur til, og
jafnvel smábátum sem stunda strandveiðar, hefur
fækkað úr 2.700 í 1.100.
Fram til 1975 veiddu V-Þjóðverjar um 20% af
heildarafla sínum við ísland, en í dag ekkert. Við
strendur Norður-Ameríku veiddu þeir einnig um
20% af heildaraflanum, en í dag veiða þeir 2%
þar. Á þessu tímabili hefur samsetning aflans einn-
ig breyst mikið til hins verra, þar sem verðminni
tegundir eins og grálúða og djúpsjávarfiskar hafa
stöðugt aukið hlutdeild sína í aflanum. Þrátt fyrir
þennan geigvænlega samdrátt í fiskveiðum, hefur
sjávarvörumarkaðurinn í V-Þýskalandi haldið hlut
sínum að mestu síðustu 20 árin, þar sem innflutn-
ingurinn hefur aukist á þessu tímabili úr 220.000
tonnum í 600.000 tonn. Neysla hefur aftur á móti
dregist smávegis saman, eða úr 10,9 kg á mann á
ári, í 9,7 kg. Talið er að um 40.000 manns hafi at-
vinnu sína beint eða óbeint af sjávarútvegi, þar af
eru milli 12 og 15.000 manns sem vinna við
konar framleiðslu á sjávarvöru. Þar sem e
hefur fengist nægilegt magn af ferskum **
undanfarin ár, hefur ísfiskmarkaðurinn í V'Pýs
landi veikst mjög. Hinar strjálu landanir íslens
fiskskipa eru langt frá því að vera nægjanlegar
að styrkja þennan markað og tryggja jafnt tr ^
boð á ferskum fiski til smásölunnar allt árið, en
s.l. ári lönduðu íslensk fiskiskip 13.000 tonnum
verðmæti 70,5 milljónir kr.
Fiskveiðar Chile-búa hafa aukist gífurlega
undanförnum árum, eða úr 750.000 tonnum a
1976 í 3,4 milljónir tonna á s.l. ári. Eru Chile- ^
þar með orðin mesta fiskveiðiþjóð Suður-Amer
og sennilega þriðja mesta fiskveiðiþjóð heims a
inu 1981. Vegna veikrar markaðsstöðu n131^
þeirra fisktegunda sem mest eru veiddar, ^
stærsti hluti aflans í bræðslu, eða um 87 °>
þrátt fyrir rúmlega 20% aflaaukningu frá ar'.|j_
1980, þá féll útflutningsverðmætið úr 375
jónum US$ 1980, í 357,3 milljónir US$ á si°a
ári. .jj
Verkunarskifting afla Chile-búa var eftirfara^
á s.l. ári: 2.956.071 tonn fóru í bræðslu, 13 • ^
tonn í frystingu, 102.763 tonn til niðursu u
196.325 tonn voru seld innanlands á ® jg
fiskmörkuðum. Úr aflanum voru framleidd 6 -r
tonn af mjöli, 127.270 tonn af lýsi, 15.374 ton'
frystum afurðum og 29.540 tonna af niðurs
vörum. , . a 6
Heimsframleiðslan á fiskmjöli var a s.i- af
milljónir tonna og er hluti Chile því um 1
henni.
öric-
Allt frá árinu 1977 hefur verð á ferskfisk111^ j
uðum Bretlands hækkað lítið sem ekkert ^
sumum tilfellum hefur verið um öfugþr°u. sC\\
ræða í þessum málum. T.d. var tonn af ÞorS „jldi
að meðaltali á 545 £ á s.l. ári, sem er að raU ^ði
lægra en það var selt á 1977. í smásölu
fiskverð að meðaltali um aðeins 15% fra ,rUlíi
árs 1979 til loka 1981, en á þessum þremur
hækkaði verð á nautakjöti um 40% og ver slJ
vælum hækkaði að jafnaði um einn þriðja ^ríl gér
tímabili. Um þessar mundir eru menn
að gera '
466 — ÆGIR