Ægir - 01.12.1985, Side 27

Björn Pétursson,
Sambandi fiskideilda á Vesturlandi:
Endurnýjun
fiskveiðiflotans
Þingforseti, fiskimálastjóri,
góðir fundarmenn.
Mérvarfaliðaðminnaykkurá,
að þrátt fyrir erfiðleika líðandi
stundar, þá megum við ekki
gleyma að líta til framtíðarinnar.
Einn þáttur vandans í dag er sá,
að við verðum að fá möguleika til
þess að endurnýja þau tæki, sem
eru grundvöllur fiskveiða við
ísland, það er skipin sjálf. Því
miður finnst mér þessum þætti
alltof lítið sinnt í samþykktum
fiskideilda og fjórðungsþinga, en
ég mun nú rekja þær samþykktir,
sem fram hafa komið til þessa
fiskiþings.
Frá Fjórðungþingi fiskifélags-
deilda í Austfirðingafjórðungi:
„Fundurinn bendir einnig á þá
hættu sem við blasir, ef útgerðum
er gert ókleift að grípa bestu tæki-
færi sem bjóðast til endurnýjunar
úr sér genginna skipa - er endar
síðan með því, að yfir dynur á
stuttum tíma flóðbylgja nýrra
skipa. Á meðan fiskstofnar okkar
eru í þeirri lægð sem nú er
almennt talið, verði sú endurnýj-
un þóekki til stækkunarflotans."
Frá Sambandi fiksideilda á
Vesturlandi kemurfram í ályktun
um afkomumál eftirfarandi:
„Einnig þarf að vekja athygli
ráðamanna á, að án endurnýj-
unar fiskiskipaflotans mun hann
innan skammsekki lengurfær um
að sjá fyrir meirihluta gjaldeyris-
öflunar þjóðarinnar."
En það er víðar sem maður
heyrir aðvörunarraddir um þetta
mál. Á nýafstöðnum aðalfundi
Landssambands íslenskra
útvegsmanna flutti sjávarútvegs-
ráðherra ræðu, þar sem hann
sagði meðal annars:
„Nú verður ekki lengur fram
hjá því horft að endurnýjun fiski-
skipaflotans hlýtur að standa fyrir
dyrum. Meginhluti bátaflotans er
byggður á sjöunda áratugnum og
er því orðinn um 20 ára gamall.
Miklar endurbætur hafa þó verið
gerðar á þessum flota, einkum á
stærri skipunum, með yfirbygg-
ingum, vélaskiptum, skrúfubreyt-
ingum og ýmiss konar tækni-
breytingum sem auka hag-
kvæmni hans og afkastagetu.
Nær allur togaraflotinn er
byggður á áttunda áratugnum og
mun meðalaldur hans vera um 10
ár."
Síðar í ræðu sinni sagði ráð-
herra: „Ef það dregst miklu lengur
að ný skip komi inn í flotann þá er
hætt við að tæknileg þróun sem
ávallt fylgir nýjum skipum fari
hjá garði og nýtist ekki íslenskri
útgerð. Einnig er sú hætta fyrir
hendi að ný bylgja nýbygginga
skelli yfir í stað þess að jöfn og
stöðugendurnýjun eigi sérstað."
Þá skýrði ráðherra frá því að
stjórn Fiskveiðasjóðs hafi orðið
sammála um að nauðsynlegt sé
að gera ráðstafanir til hæfilegrar
endurnýjunar fiskiskipastólsins,
og hefur stjórn Fiskveiðasjóðs nú
óskað eftir því að settar verði
reglur um lánveitingar sem bygg-
ist á eftirfarandi meginatriðum:
„1. Skilyrði fyrir lánveitingum
til nýbyggingar fiskiskips er, að
skip af sömu eða svipaðri stærð
verði úrelt eða selt úr landi og
strikað útaf skipaskrá. Ef um kaup
á skipi erlendis frá er að ræða, sé
aldur þess ekki yfir 4 ár.
2. Lánshlutföll séu sem og hér
segir:
A. Nýsmíði innanlands 65%.
B. Nýsmíði erlendis 60%.
C. Notað skip erlendis frá,
sama og nýsmíði að teknu tilliti til
aldurs skipsins.
3. Eigið framlag verði lagt inn
á reikning í Seðlabankanum,
staðfest söluverð á seldu skipi í
stað hins nýja liggi fyrirfrá Úreld-
ingar- og Aldurslagasjóði um
úreldingu skips.
4. Ekki verði heimilaðar er-
lendar lántökur umfram lánveit-
ingar Fiskveiðasjóðs."
Þegar ég fór að hugleiða þessi
mál, þá minntist ég þess að hafa
heyrt ályktun aðalfundar Félags
dráttarbrauta og skipasmiðja. Ég
varð mér því úti um þetta plagg
og ætla að leyfa ykkur að heyra
þann tón, sem það gefur. Þar
segir:
„Gjaldeyrisöflun íslendinga
hefur til þessa nánast staðið og
fallið með sjávarútvegi. Afkoma
þjóðarinnar er þess vegna háð
ÆGIR-697