Ægir - 01.12.1985, Síða 40

núverandi stjórnunarkerfis fisk-
veiða. Þessi ágreiningur skapast
fyrst og fremst vegna þess hve
núverandi úthlutun aflamarks og
sóknarmarks er bundin viðmið-
unarárunum og lítill sem enginn
sveigjanleiki er þar á. Sem dæmi
þá hefur Vesturland borið mjög
skarðan hlut frá borði vegna
óhagstæðra viðmiðunarára og
hefur það m.a. haft þau áhrif að
útgerð vertíðarbáta hefur stórlega
dregist saman t.d. á Akranesi.
Útgerð og fiskvinnsla á svæðinu
á því við mjög erfiðan rekstrar-
grundvöll að etja, verri en víða í
öðrum landshlutum.
Vegna frarpkominna draga að
frumvarpi til laga um stjórnun
fiskveiða, mótmælir sambandið
lögbindingu til 3ja ára, þar sem
hinn litli sveigjanleiki kerfisins
stefnir þá að því að útiloka ein-
stakar verstöðvar - útgerð þaðan
og vinnslu - frá öllum rekstri
nema hlutur þeirra verði leiðrétt-
ur. Lögbinding verði því til eins
árs og frumvarpið aðlagað því.
Taka verður tillit til þess að út-
hlutað aflamark gefi tilefni til
reksturs útgerðar, og að þeir sem
hafa fengið úthlutun án þess að
nýta hana til veiða fái ekki sjálf-
virka úthlutun áfram (til sölu).
Viðmiðunartímabil verði
endurmetin með tilliti til þess að
útgerð frá einstökum verstöðvum
fái jafnari grundvöll til starfa.
Við lágmarksúthlutun verði
tekið tillit til þess að útgerð sé
raunhæf til að veiða það magn.
Línu- og handfæraveiðar verði
að mestu utan kvóta.
Settar verði strangari reglur um
framsal aflamagns til annarra en
leyfishafa til að fyrirbyggja sölu-
brask með óveiddan fisk.
Netaveiðar smábáta verði
háðar leyfi með sóknarmarki, og
við ákvörðun veiðitímabila smá-
báta verði tekið tillit til fiskgengd-
ar, veðurfars árstíma og fjar-
lægðar á mið.
Akvæði 7. gr. frumvarpsinseru
óraunhæf ef gildistími laganna
styttist, auk þess sem þau mundu
aðeins auka misræmi milli skipa,
þar sem þau sem mest aflamark
hafa fyrir, geta aukið hlut sinn
mest.
Frá Vestfirðingum
45. Fjórðungsþing Fiskideild-
anna á Vestfjörðum, haldið á ísa-
firði 19. október 1985, leggurtil,
að fiskveiðistefna verði nú mótuð
til næstu fimm ára og við það
miðað, aðfiskstofnarnirséu nýttir
á æskilegan hátt frá líffræðilegu
og efnahagslegu sjónarmiði, svo
útgerð og fiskvinnsla hafi eðlileg
starfsskilyrði á komandi árum.
Þingið telur sýnt, að sjávarútveg-
urinn þolir ekki þær miklu afla-
sveiflur, sem hér hafa verið sein-
ustu árin. Þessar miklu sveiflur
hafa ekki aðeins haft skaðleg áhrif
á sjávarútveginn í heild, heldur
allt okkar efnahagskerfi. Þingið
telur því nauðsynlegt, að nú
þegar verði horfið frá þessari
stefnu og fiskveiðistefnan mótuð
með langtíma sjónarmið í huga,
sem tryggi atvinnuöryggi allra
þeirra, sem við þennan atvinnu-
veg starfa.
Þingið ítrekar því fyrri sam-
þykkt sína, að í framtíðinni verði
leyfilegur ársafli helstu nytjafiska
okkar miðaður við reynslu fyrri
ára, og leggur til, að á næstu
fimm árum verði leyft að veiða
árlega:
þús. lestir
Afþorski 320-380
Aföðrum
botnlægum fiski 300
Afloðnu 500-800
Þingið leggur til, að á árinu
1986 verði leyft að veiða 360
þús. lestir af þorski og 300 þús.
lestir af öðrum botnlægum fisk-
tegundum.
Þorskaflanum verði skipt á
milli báta og togara þannig að
bátum verði heimilað að veiða
47% aflans eða 170 þús. lestir, en
togurum 53% aflanseða 190 þús.
710-ÆGIR