Tímarit lögfræðinga - 01.03.1952, Qupperneq 27

Haaydómurinn í fiskvciSamáli Brctlands og Norcgs
21
að tefla, sem einung-is kemur upp úr sjó við lágflæði (og
þornar),skuli útlína þessa landseða skersvið lágflæðinotuð
sem grunnlína við ákvörðun á breidd landhelginnar. 1 nið-
urstöðum Hins sameinaða konungsríkis er bætt við skil-
yrði, sem Noregur viðurkennir ekki, en það er, að sker,
sem einungis þornar við lágflæði, verði að vera innan
fjögra mílna frá landi, sem alltaf er ofansjávar, eigi tillit
að vera tekið til þess. Dómurinn telur ekki nauðsynlegt að
taka þetta atriði til athugunar, þar sem Noregi hefur tekizt
að sanna, eftir að hvor aðilja hefur skýrt uppdrættina,
að ekkert þeirra skerja, er koma upp úr sjó við lágflæði
og hann notar sem grunnlínustaði, sé í meira en fjögra
uiílna fjarlægð frá landi, sem alltaf stendur upp úr sjó.
Dómurinn telur sér skylt að skera úr því, hvort leggja skuli
til grundvallar fjörumál meginlandsins eða skerjagarðs-
ins. Með því að skerjagarðurinn liggur fyrir vesturhluta
meginlandsins og myndar eina heild með því, verður að
miða við ytri línu skerjagarðsins, þegar dregin er marka-
hna norsku landhelginnar. Þessi úrlausn er reist á land-
fræðilegum staðreyndum.
Þrjár aðferðir hafa komið til greina, er beita skal fjöru-
málsreglunni. Aðferð hinnar samsíða línu virðist einföld-
ust, en hún er í því fólgin, að landhelgislínan er látin fylgja
öllum bugðum strandarinnar. Aðferð þessa má auðveldlega
nota, þegar um venjulega strönd er að tefla, sem ekki er
mjög óregluleg. Þar sem strönd er mjög vogskorin, svo sem
í austurhluta Finnmerkur, eða þar sem úti fyrir henni
liggur eyjaklasi á borð við skerjagarðinn fyrir vesturhluta
þeirrar strandar, sem hér um ræðir, verður grunnlínan
óháð fjörumálinu og verður einungis ákveðin með flatar-
mælingum. Þegar svo stendur á, verður ekki stuðzt við
fjörumálslínuna sem mælikvarða, því að samkvæmt henni
verður að þræða alla skorninga strandarinnar. Ekki er
heldur hægt að tala um undantekningar frá reglu, þegar
athuguð er svo óregluleg strönd í öllu tilliti. Reglan mundi
hverfa fyrir undantekningunum. Þegar litið er á slíka
strönd í heild sinni, verður að beita annari aðferð, þ. e.