Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.03.1952, Blaðsíða 33

Tímarit lögfræðinga - 01.03.1952, Blaðsíða 33
Uuuydúrnuriuv í finlcvciouinúLi BrcLlaudn oy Norcyn 27 undirstöðu tii ákvarðana, sem iöguð sé fyrir hinar marg- víslegu staðreyndir í máli þessu. Meðal þessara athugana ber almennt að leggja áherzlu á hinu nánu tengsl, sem eru á milii landhelginnar og yfir- i'áða á landi. Það er landið, sem veitir strandríkinu rétt á sjávarsvæðunum fyrir ströndinni. Af því leiðir, að veita verður því ríki nauðsynlegt oinbogarúm til þess að gera því unnt að afmarka landhelgina í samræmi við hagkvæmar þarfir og aðstæður á staðnum, en um leið má ekki sveigja grunnhnurnar til muna frá heildarstefnu strandarinnar. önnur grundvallarathugun, sem er af sérstöku atriði í niáli þessu, er um hið meira eða minna nána samband, sem er milli tiltekinna sjávarsvæða og landmyndana, sem greina þau sundur eða umlykja. Hið raunverulega úrlausnarefni, er velja skal grunnlínur, er sem sé það, hvort tiltekin sjávarsvæði, sem ligg.ja landmegin við þessar línur, séu í svo nánum tengslum við yfirráðasvæðið á landi, að þau lúti reglunum um innsævi. Á þessari hugmynd eru reistar reglurnar um firði og beita ætti henni í víðtækum mæli, að því er strönd varðar, þar sem landslögun er með jafn sérkennilegum hætti og í Noregi. Loks má ekki gleyma cinni athugun, sem tekur til fleiri atriða en þeirra, er varða beint landslögun. Er hér um að tefla vissa efnahagslega hagsmuni, sem eru eiginlegir til- teknu landsvæði, enda hafi löng venja sannað ljóslega til- vist þeirra og mikilvægi. Noregur heldur því fram, að úrskurðurinn frá 1935 sé framkvæmd á hefðhelguðu afmörkunarkerfi, er hann telur vera í fullkonmu samræmi við alþjóðalög. Norska ríkis- stjórnin hefur í þessu sambandi skírskotað til sögulegrar heimildar, sem útskýrð var af málflutningsmanni Noregs á dómþingi 12. október 1951: „Norska ríkisstjórnin skír- skotar ekki til sögunnar til þess að réttlæta afbrigðileg rétt- indi, til þess að kref.jast sjávarsvæða, sem synjað myndi um samkvæmt almennum lögum. Hún vitnar til sögunnar ásamt öðrum atriðum til þess að réttlæta, með hverjum hætti hún beitir almennum lögum“. Þessi skoðun á hinni
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Tímarit lögfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.