Ægir - 01.06.1995, Síða 9

þessu. En ef ég get keypt mér
meiri kvóta fyrir þennan styrk
þeirra þá tek ég hann sjálfsagt.
Það þurfa þetta sjálfsagt margir
frekar en ég. Við sem höfum tórt
við þessi slæmu kjör eigum skil-
ið að fá einhverja leiðréttingu. Ef
ég fengi 10 tonn væri ég kátur.
Svo fékk ég bréf frá Fiskveiða-
sjóði þar sem mér var boðið lán.
Ég segi nú ekki hvar mér finnst
að þeir megi setja þetta bréf. Þeir
vildu ekki lána mér þegar ég
þurfti á því aö halda. Það má
ekki stækka flotann og ekki gera
neitt. Það er ekkert aö gera við
þennan Fiskveiðasjóð nema
leggja hann niður."
Vil helst ekki vera í
neinu félagi
Jón er félagi í samtökum smá-
bátaeigenda og segist að mörgu
leyti vera sáttur við þau samtök
þó hann eigi strangt tekið ekki
samleið með flestum þeirra sem
þar eru vegna þess að hann er ein-
stakur í sinni röð.
„Ég vil helst ekki vera í neinu
félagi. Þetta eru vinir mínir og
félagar en okkar hagsmunir fara
ekki alltaf saman og manni
finnst réttlætið oft fjarri. Ég er
með tæp 20 tonn af þorski á
Sindra eftir að hafa gert hann út
í 17 ár. Ég horfi á krókabátana
fiska margfaldan þann afla utan
við kerfið, sumir fara upp í 300
tonn yfir árið. Auðvitað er þetta
ekkert réttlátt. Það eru mörg
dæmi um að menn sem hafa
gert út kvótabáta hafi selt kvót-
ann fyrir milljónir og flutt sig
yfir í krókakerfið þar sem þeir
vilja fá að vera frjálsir. Ég hef
aldrei selt gramm af kvóta og
mér datt aldrei í hug að flytja
mig á krókaveiðar. Handfæra-
veiðar henta mér ekki. Netaveið-
arnar eru langbestar fyrir það
sem ég er að fást við. Ef maður
vandar sig og hugsar vel um afl-
ann þá eru netin afbragðs veið-
arfæri þó línufiskurinn verði
óneitanlega hvítari upp úr salt-
inu. Á móti kemur að það kem-
ur mikið af smáfiski á línuna
meðan þú getur ráðið því með
möskvastærðinni hvað stór fisk-
ur kemur í netin."
Jón fer aldrei lengra í skamm-
deginu en að línu milli Akraness
og Gróttu en á sumrin fer hann
mun lengra og þegar viðtalið fer
fram á hann net í sjó við Hvals-
eyjar undan Mýrum. Hann liggur
aldrei úti á Sindra heldur kemur í
land á hverju kvöldi. Á vorin flyt-
ur hann sig stundum til og rœr frá
Þorlákshöfh og liggur þar í ýsu-
veiði en í vor varð stutt íþví vegna
mikillar þorskgengdar.
Reglunum fæst aldrei breytt
„Ég er nú samt ekki sáttur við
að mega ekki leggja ýsunet með
smærri möskva en sex tommu
hér í Flóanum. í þessi net kemur
svo stór ýsa að hún er ekki vel
góður matfiskur. Svo sér maður
togbátana leggja upp ýsu á fisk-
mörkuðum sem er í kringum
800-1200 grömm stykkið. Og
þetta segja menn að sé allt í lagi.
En það er svo skrýtið í þessum
sjávarútvegi að þegar kerfið einu
sinni setur reglur þá fæst þeim
aldrei breytt."
En hvemig blasir framtíðin við
Jóni. Er hann bjartsýnn eða svart-
sýnn?
„Við eigum óskaplega góð
fiskimið og það verða bjartir tím-
ar á íslandi þegar við bemm gæfu
til að umgangast þau af skyn-
semi. Ég er bjartsýnn á framtíö-
ina. Mér finnst gaman að veiða
en mér finnst það skylda okkar
að koma öllu í verð sem við veiö-
um. Það sem við gerum, verðum
við að gera vel.
Ég vil bara hafa afkomu mína
í lagi og hafa frið við mína
vinnu og geta tekið mér frí ann-
að slagið." □
Við mælum með Mörenót