Ægir - 01.07.1996, Síða 6

REYTINGUR
Fiskveiðistjórn og nýjungar í útgerð
Nú líður senn að lokuin yfirstandandi fiskveiðiárs.
Kvóti fiskveiðiársins 1996-1997 hefur verið ákveðinn
og þau ánægjulegu tíðindi eru að í fyrsta skipti í 16
ár leggur Hafró til að þorskaflinn verði aukinn.
Nokkrar tegundir dragast saman,
en í heild má segja að ástand á ís-
landsmiðuin sé í góðu jafnvægi að
dómi Hafró og áhyggjur af karfan-
um sem margir sjómenn hafa virð-
ast vera óþarfar. Eins og gefur að
skilja eru ekki allir sáttir við fisk-
veiðistjórnunina, en þó hafa raddir ekki verið eins
háværar nú og undanfarin ár. Kannski brestur storin-
urinn á þegar menn fá sent kvótabréfið sitt í ágúst.
Fiskveiðistjórnun verður að vera staðföst og byggj-
ast á vísindalegum grunni. Lífríki hafsins er svo flók-
ið og háð fjölmörgum þáttum í umhverfinu að spár
um fiskgengd verða alltaf háðar mikilli óvissu og
það ber að hafa í huga.
En takmarkanir á aflamagni eru ekki einu tak-
markanirnar sem útgerðin býr við. Ymsar takmark-
anir eru á veiðisvæðum eftir veiðarfærum svo og á
endurnýjun fiskiskipana. Hafa menn ekki orðið á
eitt sáttir um hvort ríkið eigi að hafa stjórn á svo
mörgum þáttum veiðanna eða hvort ekki væri nóg
að takmarka bara aflamagnið og láta útgerðarmcnn-
ina um hvernig þeir sækja sinn kvóta. Hafa menn
líkt þessu við að hafa bæði belti og axlabönd til að
halda buxunum uppi. Reglur mega ekki hindra cðli-
lega framþóun og nýjungar og það er búið að opna
fyrir fjármagn til og frá landinu þannig að fjármögn-
un fiskiskipa er komin á frjálsan markað og því verð-
ur útgerðin að standa sig varðandi það eins og aðrar
atvinnugreinar.
Nú er unnið að endurskoðun laga um landhelgi ís-
lands og það regluverk sem gildir um veiðisvæði,
stærð báta, vélarafl og veiðarfæri. Það er einnig fylli-
lega kominn tími til að skoða í lieild allar þær reglur
sem gilda um endurnýjun og fjármögnun fiskiskipa
þannig að þær hindri ekki tæknilegar framfarir eins
og þar gera nú t.d. í loðnuflotanum.
Snúið að veiða í flottroll
Risatrollin sem togarar nota við karfaveiðar á
Reykjaneshrygg eru engin smásmíði og ferkílómetrar
hentug mælieining eigi að lýsa stærð þeirra. Pláss um
borð í skipunum er hinsvegar takmarkað og því góð
ráð dýr er trollið fer í flækju. Þetta fékk áhöfnin á
Mánaberginu frá Ólafsfirði að reyna á dögunum þegar
snerist upp á flottrollið. Eftir töluvert stímabrak og basl
úti á miðunum var siglt inn til Hafnarfjarðar og trollið
dregið upp á bryggju til að snúa ofan af því.
(MúH-maí 1996)
Norskir nótabátar hækka í verði
Norskir notaðir nótabátar hafa hækkað í endursölu
um allt að 25% síðastliðið hálft ár. Ástæðan er fyrst og
fremst minna framboð á þeim en aukin eftirspurn inn-
anlands. Mikill munur er á endursöluverði innan lands
og utan því innan lands fylgir veiðileyfi og kvótahlut-
deild oft með í kaupunum.
Dæmi um þetta er nótabáturinn Vestbas sem um
síðustu áramót skipti um eigendur fyrir 32 milljónir
króna. í dag væri verð hans um 37 milljónir sem svarar
til um 370 milljóna íslenskra króna. Vestbas er smíð-
aður 1967 og skráður tæp 1.000 brúttótonn. Skipa-
miðlarar í Noregi segja að erlendis sé einkum markað-
ur fyrir nótaskip í Suður-Ameríku og á íslandi en ís-
lenskir útgerðarmenn vilji stór skip sem geti dregið
flottroll en flestir eldri bátar sem ganga kaupum og söl-
um á þessum markaði í Noregi eru búnir út til þess.
(Fiskaren - apríl 1996)
Hagnaður hjá Vinnslustöðinni
Hagnaðuraf reglulegri starfsemi Vinnslustöðvarinn-
ar í Vestmannaeyjum varð 80 milljónir frá september
1995 til febrúar 1996. Góður hagnaður varð af vinnslu
á loðnu og síld sem voru uppistaða vinnslunnar á
þessu tímabili en afkoma í bolfiskvinnslu var slæm og
er stefnt að því að draga úr vægi hennar í rekstrinum.
Vinnslustöðin hefur tekið á móti nýju nótaskipi sem
fyrirtækið keypti frá Noregi. Skipið er rúmlega tvítugt
og getur borið 1.500 tonn af bræðslufiski en 1.350
tonn í kælitönkum. Það hefur hlotið nafnið Sighvatur
Bjarnason VE.
(Fréttir -apríl 1996)