Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1912, Side 15

15
Þá var sunginn síðari kafli kvæðafloksins eftir Þorstein
Gíslason svo hljóðandi, og stýrði herra Sigfús Einarsson
söngnum:
I. Kór. Tóm var í tíma, týndist sjerhvert orð; Ginnunga gríma grúfði yfir storð. Send frá goðheim Saga sólar kom úr átl, leiddi ljósa daga lofts á hvolfið liált; færði í mannheim menlaljós, myrkrin rak frá fjalli’ og ós, vakti alls hins háa hrós, hörpustrengjaslátt. Hjarn var í lieimi, hjörtu manna kól. Geislandi’ í geimi guðleg braust fram sól, friðarboðskap færði, feldi brand úr hönd, mildri mannúð lirærði mannsins hjarta’ og önd; kveykti loga kærleikans, kendi ást til sjerhvers nranns. Friður mannkyns frelsarans færðist yfir lönd. Ár voru alda örlög heinri skráð. Vísdómsins valda völva spann þann þráð. Sambönd gímalds geima gerði mund sú hög; fyrir foldar heima fjelagsbandalög. Lögum hlýðir lífsins hjól,