Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1964, Qupperneq 24

22
Þér leggið nú á nýjar brautir. Hyggið vel frá upphafi vega
að lögmálum hins nýja náms, gætið þess vel, að allt háskóla-
nám er að verulegu leyti sjálfsnám og sjálfsþjálfun, sem reist
er á sjálfstæðum gagnrýnislegum vinnubrögðum, og um það
allt eiga við orð, sem höfð eru eftir brezkum vísindamanni, að
háskólanám sé fremur „thinking than learning". Ég brýni
fyrir yður að einbeita kröftum yðar þegar frá upphafi að náms-
verkefnunum. Háskólanám krefst einbeittrar vinnu, þreks og
þolinmæði, vandvirkni og kostgæfni. Gordíonshnútur háskóla-
námsins verður ekki leystur í einni svipan — með einu sverðs-
höggi — hversu ágætum kostum sem sá er búinn, er sverðið
mundar. Hér dugir ekkert annað en heilsteypt vinnubrögð,
sem er öllu öðru þroskasamlegra. Víða erlendis hljóta stúdent-
ar að greiða of fjár fyrir skólavist. Hér má kalla, að engin
skólagjöld séu krafin. Háskólinn ætlast til þess, að þér stú-
dentar metið þetta við þjóðfélag yðar með þeim hætti, að þér
leggið yður alla fram við nám yðar þegar frá upphafi náms-
ferils yðar.
Á þessum fagnaðardegi í lífi yðar, ungu stúdentar, er ástæða
til þess að minnast þeirrar gleði, sem fram undan er á þessu
dásamlega skeiði lífs yðar, sem nú tekur við. Mér þykir vænt
um að geta sagt það, eins og er, að hér á íslandi er bjartara
yfir stúdentum en víða við crlenda háskóia — stúdentar hér
eru glaðværir og léttir í bragði, ekki sízt í sínum hópi. Ég vona,
að hin sanna gleði, sem öðlast svörun og fyllingu við samvistir
við góða félaga, megi ávallt skipa mikið rúm í skaphöfn yðar
og persónuleika. En við gleðskap og kæti bið ég yður að minn-
ast gamals stefs úr íslenzku þjóðlagi: „Svo skulum við til gleð-
innar gá / að góðu engu týni“.
Þér ungu stúdentar hafið e. t. v. hugleitt, að þér eruð að
tölu til ekki fyllilega 10% af íslenzkum jafnöldrum yðar. Þér
eruð sá hluti af aldursárganginum, sem átt hefir því láni að
fagna að fara langskólaleiðina. Hversu til tekst um íslenzka
menning, heill og framtíð þessa lands, veltur ekki sízt á yður
og hvernig þér gegnið því mikilvæga hlutverki, sem yður er