Heimir : söngmálablað - 01.12.1938, Side 10

80
II E I M I R
í Skálliolli. Árni lók heimspekispróf 1891 og liætli við
lögfræðina og fór Jieim til Reykjavíkur.
Á Hafnarárunum varð liann fyrir margvíslegum tón-
listaráhrifum, lieyrði þar kórverk, hljómsveitarverk o.
fl. Hann samdi á þessum árum nokkur sönglög, og
voru þrjú þeirra prentuð í „Eimreiðinni", fyrir þrá-
beiðni ritsljórans, Valtýs Guðmundssonar. Lögin eru
þessi: „Verndi þig englar“, „Dagur er liðinn“ og „Er
sólin hnígur“. Árna var það á rnóti skapi, að láta birta
lögin, og sá hann eftir því seinna. En það virðist þó
engin ástæða til að harma þetla, því síðastnefnda lag-
ið er perla.
Veturinn 1895—96 dvaldi Árni í Reykjavík. Vilhjálm-
ur Jónsson, bróðir Klemenzer landritara, var mikill
vinur lians. Ilann var lineigður fyrir skáldskap og fagr-
ar listir. Hann skoraði eitl sinn á Árna að semja lög
við 3 texta, sem hann benti bonum á. Þá urðu lii lögin:
„Þess bera menn sár“, „Fífilbrekka“ og „Kirkjuhvoll“.
Þá kynnsist Árni skáldinu Guðmundi Guðmundssyni
og var sá kunningsskapur þýðingarmikill fyrir Árna,
því að Guðmundur orti beinlínis sum kvæðin fyrir liann,
eins og „Vorgyðjan kemur“, „Rósin“, „Fögur sem forð-
um“, „Álfafell“. Auk þessara laga við kvæði eftir Guð-
mund, og „Kirkjuhvols“, sem áður hefir verið nefnd-
ur, befir Árni samið „Friður á jörðu“, við texta eftir
hann, og „Sumarkvöld á fjöllum“, sem er óprentað.
Árið 1896 sigldi Árni til Kaupmannaliafnar, til að
læra ljósmyndafræði, og var 6 mánuði ytra. Hann rak
ljósmyndastofu i Reykjavik lil 1918, en gerðisl þá bók-
haldari hjá Sjóvátryggingafélagi Islands, sem ])á var
nýtt fyrirtæki, og var þar til 1929. Jafnframt ljósmynda-
stofunni, hafði hann með höndum frá 1907 húsatrvgg-
ingar i Reykjavík, fyrir Köhstædernes Almindelige
Brandforsikring. Eftir að hann fór frá Sjóvátryggingar-
félaginu, hefir hann verið starfsmaður í Landsbank-
anum.