Sunna - 01.10.1932, Blaðsíða 27
S U N N A
23
Nú er ég 13 ára gömul og þykir mér nú orðið eins gaman
að leika mér að brúðum, eins og þegar ég var minni.
Gudrún Þórðardóttir (13 ára), Rvík.
Jón Pétur á jakanum.
Við strákarnir vorum að ýta okkur á jökum. ]ón var á
litlum jaka og líka með lítið prik. Svo fór hann svo langt frá
landi, að prikið botnaði ekki. Hann kallaði til okkar, en þá
var hann kominn svo langt frá landi, að okkar prik botnuðu
ekki heldur. Svo komst hann út á lón. Þá fór hann Oli bróð-
ir hans Geirmundar út að honum. En Oli var á svo litlum
klaka, að ]ón komst ekki á hann líka, því að þá mundi klak-
inn hafa farið um. En Oli komst í land. Svo grét ]ón svo
hátt. En þá hlupu strákarnir og kölluðu á hjálp. Svo komu
karlarnir á bát og voru margir menn með. Og þá komst ]ón
heill í land, og var hann mikið feginn.
Þórður J. Pálsson (11 ára), Eyrarbal<ka.
Náttúrugripasafn.
Vafalaust vantar skólann ykkar margt og mikið, sem mundi
gera hann bæði skemmtilegri og gagnlegri fyrir ykkur, ef það
væri til. Flest kostar þetta meiri peninga en svo, að þið skóla-
börnin getið bætt úr því, en mikið má þó, ef vel vill. —
Hverjum skóla er nauðsynlegt að eiga náttúrugripasafn. Og
skemmtilegast og bezt að öllu leyti er, að þið komið því upp
sjálf. Auðvitað verður kennarinn glaður af að fá tækifæri til
að hjálpa ykkur að því. Flestum börnum þykir gaman að
rannsaka náttúruna og læra af hennar eigin bók, jafnvel þó
að þeim leiðist venjulegt bóknám, enda er náttúran hverri
kennslubók betri. Nú vill Sunna stinga upp á því, að þið
takið höndum saman um að koma upp náttúrugripasafni við