Sunna - 01.10.1932, Blaðsíða 30

26
S U N N A
Hollendingarnir fljúgandi.
Samlestur.
Leikendur: Kalli, Brandur, Gvendur og Geiri.
Kalli: Eg hefi séð Hollendingana.
Brandur: Ég líka. Svo sá ég stóru kassana, sem flugvél-
arnar komu í.
Kalli: Það var nú ekki mikið. Ég sá, þegar flugvélarnar
voru teknar úr kössunum. Og ég var niðri á túni, þegar
önnur vélin fór af stað,
Brandur: En ég sá þegar hún flaug upp.
Kalli: Það sá ég líka. Svo sá ég hana bera við skýin,
hátt, hátt uppi.
Brandur: En ég sá hana hverfa,
Kalli: Heldurðu, að ég hafi kannske ekki séð það líka.
Veiztu hvert hún fór?
Brandur: Eitthvað upp í himininn. En hvernig ætli himin-
inn sé fyrir ofan skýin?
Kalli: Ætli hann sé ekki blár. Það var reyndar ekkert
sagt um það í útvarpinu. En þeir sögðu þó í útvarpinu, að
Hollendingarnir hefðu farið upp fyrir skýin, 6500 metra.
Brandur: Ætli það sé mjög hátt? Er tunglið ekki þar uppi?
Kalli: Það var ekkert getið um það í útvarpinu: Ég hugsa.
að tunglið sé þar ekki á daginn. En útvarpið sagði, að þeir
hefðu séð yfir allt ísland.
Brandur: Er það svo mjög mikið?
Kalli: Það er kannske ekki svo mikið úr flugvél. Það sést
alstaðar undan brekkunni, út í sjóinn.
Brandur: Hvað heldurðu, að þetta sé hátt? Hærra en
Esjan?
Kalli: Miklu, miklu, miklu hærra. Ég veit hér um bil al-
veg hvað það er hátt.
Brandur: Hærra en jökullinn?