Sunna - 01.12.1932, Blaðsíða 6
70
S U N N A
er sögur hófust. En
svertingjarnir hafa frá
alda öðli verið þar í
miklum meiri hluta. —
Hafa þeir verið dreifðir
til og frá um álfuna,
þetta feikna stóra land-
flæmi. Ættir þessara
dökku manna eru mjög
margar og fjarskalega
ólíkar útlits. Sumir
flokkarnir eru brún-
leitir eða gulleitir, en
meiri hlutinn svartur.
1. mynd.
Svertingjakofi (grindin). Undir má nota pappa
eða !eir. I grindina má nota mjóar spýtur
eða tágar.
Evrópuþjóðirnar hafa
löngum haft áhuga á
því að kynnast löndum og þjóðflokkum í öllum álfum heims.
Hafa margir leiðangrar verið farnir um torfær svæði, til þess
að reyna að kynnast einhverju nýju og áður óþekktu. Og
marga, eða jafnvel flesta, leiðangra hafa Evrópumenn farið í
því augnamiði að auka völd sín á einhvern hátt. Þeir hafa
ýmist farið með friði eða ófriði, kastað eign sinni á stór land-
svæði og lagt þjóðflokka undir sig. Evrópuþjóðir stjórna því
og ráða yfir nokkrum löndum í öllum álfunum.
Afríka hefir ekki farið varhluta af heimsóknum hvítu mann-
anna. En hún hefir ekki boðið gesti sína velkomna. Þvert á
móti hefir hún á allan hátt reynt að verja börnin sín, frum-
byssiana, fyrir áleitni hvítu mannanna.
Hún hefir þyrlað sandi eyðimarkanna í augu ferðamann-
anna og hrakið þá burtu eða látið sandbyljina kvelja þá og
kæfa, og loks grafa þá í einhverri sandöldunni. Hún hefir
látið stórárnar stöðva ferðir ýmsra eða hitann og óhollt lofts-
lag veikja þrótt þeirra, svo að þeir hafa orðið að flýja heim aftur.
Og hún hefir ennfremur látið frumskógana með vafnings-
og flækju-jurtum Ioka leiðunum. Stundum hefir hún líka látið
hin stóru, villtu rándýr hræða hvítu ferðamennina og reka þá