Dvöl - 01.01.1937, Blaðsíða 18

Dvöl - 01.01.1937, Blaðsíða 18
12 b V Ö L hana upp að nýju og gera hana svo úr garði, að hún rekist ekki verulega á niðurstöður raun- hæfra vísinda. Það er gerð til- raun til að steypa hina fornu guðshugmynd í það form, að hún rekist sem minnst á heil- brigða skynsemi: Guð er nafn, sem vér gefum lífi alheimsins! Ég held nú að það sé mesti misskilningur hjá séra Benjamín að hann þurfi að berjast við bókstafstrúuð vísindi um guðs- hugmynd sína. Skoðanir vísindamanna á t. d. alheimsorkunni munu ekki breytast neitt þótt hún yrði tek- in í guðatölu. Hinsvegar held ég að hinu gamla og góða guðs- nafni væri þar með gefin alger- lega ný merking, sem mér er mikið efamál að ætti miklum vinsældum að fagna hjá strang- trúuðum mönnum hér á landi eða annars staðar. Það er að sjálfsögðu þýðing- atflítið atriði að karpa um gamlar og nýjar guðshugmynd- ir. Kjarni kristindómsins, hið eina, sem getur gefið honum æ- varandi gildi erekkiþarað finna, heldur í kenningum Krists sjálfs — einföldum og óskemmdum af orðskrúði og útþynningu kirkj- unnar fyrr og síðar. Hinn mikli siðbótamaður — Kristur — var svo mikill spámaður, svo vitur og svo langt á undan sinni sam- tíð, að boðskapur hans er ein- mitt nú á dögum í fullu sam- ræmi við þau lög og þá mannúð, sem ætti að ríkja í siðuðu, menntuðu og þar af leiðandi kristnu þjóðfélagi — en gera það aðeins ekki nema að litlu leyti. Og nú spyrja margir, m. a. í þeim erindum, sem flutt verða hér í kvöld, hvert sé í raun og veru ætlunarverk kirkjunnar í framtíðinni, ef hún eigi að verða langlíf í landinu. Þeir spyrja hvort það sé ekki fremur verkefni hennar að láta sér ekkert mannlegt óviðkom- andi hér á jörð heldur en að fást við að halda þokukenndum guðshugmyndum að mönnum og heldur en að halda á lofti ein- stökum setningum, sem hafðar eru eftir Kristi, er aðeins sýna það, að hann var þrátt fyrir allt að nokkru leyti barn sinnar sam- tíðar, en koma að öðru leyti ekki við þeim kjarna í boðskap hans, sem á erindi til vor nú á dögum. J6n Eypórsson. „Deilan um drottinn". Og nú eins og áður menn ætla pað stríð sé einkum um sannleikann háð. En kirkjur, sem ástmeyjar, hyllast páhelzt, scm hafa mest skildingaráð. St. G. St.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.