Dvöl - 01.01.1937, Qupperneq 28

22
D V O L
Þau skipti, er ég hefi farið
þessa leið, hafði ég ásett mér að
telja öll jarðgöngm, sem á leið-
inni vóru, en týndi tölunni ætíð
áður en hún var hálfnuð. Göng-
in eru samtals 178.
Ferðin tekur um 13 klst. með
hraðlest, sem gengur frá hvorri
endastöð, bæði kvölds og
morgna.
Og Norðmenn halda enn á-
fram að leggja járnbrautir, þrátt
fyrir það, hve halt þær standa í
samkeppninni við bifreiðarnar.
Sú, sem hér var unnið að, ligg-
ur út frá Mýrdalsstöðinni og á
að ná niður að Aurlandsfirði. En
þaðan eru skipasamgöngur úr
Sognsæ og við byggðarlögin um-
hverfis.
Fylgdarmaðurinn er okkur
sammála um nokkuð hæninn
hagnað við þetta stórfellda
mannvirki, samanborið við ak-
veg, en hann hafði skýringuna á
reiðum höndum: Á þessu verki
var byrjað fyrir 13 árum síðan,
og þá höfðu bifreiðarnar ekki
enn sannað eins yfirburði sína
umfram önnur samgöngutæki á
landi, eins og síðar hefir orðið.
Eftir tvö ár á bessari brautar-
lagningu að vera lokið.
Mikill hluti leiðarinnar eru
jarðgöng, gegnum risavaxna
fjallamúla. Annars staðar liggur
brautin eftir hamrakleifum eða
snarbröttum hlíðunum. Á einum
stað er leiðin í gormlaga
sveigjum inni í berghöfða. —
Lengstu göngin eru á 12. hundr-
að metra, og er öll brautin ekki
nema 20 km.
Og hvað skyldi hún kosta?
Eina milljón króna á hvern kíló-
metra. Það er líkt og að saman
væri raðað á rönd tveggja krónu
peningum alla þessa leið, svo
hvergi væri skarð í. Brautarlagn-
ingin kostar með öðrum orðum
krónu á hvern millimetra.
En hér er líka svo til ætlazt,
að nokkuð komi í aðra hönd. —
Ferðamannastraumurinn er ör-
uggur á þessari leið, svo fögur er
hún og stórfengleg, hvert sem
litið er. Þegar niður kemur í
Flámdalinn, verður hann
gróðursælli. Bæir eru á stöku
stað, flestir smáir, með lítil tún
í kring. Menn standa að slætti
innan um stórgrýtið, sem hvar-
vetna liggur, eftir hrun úr fjöll-
unum. Auk orfs og ljás, sem eru
að gerð alveg eins og hjá okkur,
er og notaður stór hnífur á skafti.
Með annari hendi grípur sláttu-
maðurinn um grastoppinn, en
ristir hann frá rót með hinni. Við
hvern bæ er hverfisteinn, sem
bæjarlækurinn er látinn snúa.
Landgæðin eru lítil og rýr, skóg-
urinn smár, á einstöku stað ligg-
ur enn snjór í iægstu hvilftum
— leifar eftir snjóflóð frá síð-
asta vetri.
Yfir dalnum gnæfa 1600 m.
há fjöll. Neðst ,eru þau vafin
mjúkum gróðri, ofar nakin og
þverhnípt, en dragast svo út í