Dvöl - 01.07.1941, Page 14

Hans eru fjötrar helzti slakir;
hælum sparkar í Jarðar kvið.
Ófyrirsynju gáfu grið
goðin honum — að tjaldabaki.
Öfl, sem stunda að eyðileggja
auðlegð, róma Loka starf.
Hlakkar í þeim við hundrað veggja
hrun, og dýrra minja hvarf.
Þegar skarðar þjóða arf
þau, á sína vísu, hneggja.
Jötunkraftar í jarðar iðri
jörmunelfdir fara á kreik.
Eldar í hömlum undir niðri
ala á þessum hildarleik.
Fara nú í feluleik
flæðisker á vortíð miðri.
Sýknum lýð hefir bylting búið
bölvun — þvílík hryggðarmynd!
Frjórri jörð í flag hefir snúið
fólska, að vísu dumb og blind.
Hagsæld út í veður og vind
vítiskrafta hefir flúið.
Þegar við augum bylting blasir,
bregður grönum lymskur Ás.
Hús verða eins og hrumar snasir,
hurðir segja upp meiddum lás.