Melkorka - 01.05.1946, Blaðsíða 31
dafnaði hugsjónin um Kvennaheimilið
Hallveigarstaði í hugurn þeirra, sem öll
þessi ár höfðu fastast um það hugsað.
Árið 1943 fer að brydda á þeirri skoðun,
að vel kunni svo að fara, að það verði mál-
inu til framgangs, að breyta fyrirkomulag-
inu á þá leið, að leysa upp hlutafélagið, en
láta fyrirtækið vera eingöngu sjálfseignar-
stofnun. Við þessa breytingu, sem fullgerð
var á síðastliðnu ári, hefst sá þáttur máls,
ins, er nú stendur sem hæst, en það er öflug
samtök kvenna um land allt til eflingar
byggingarsjóðnum. Er sá þáttur svo kunnur,
að hann mun eigi verða rakinn nánar hér.
Þó skal þess getið, að nokkrar stórgjafir
hafa byggingarsjóðnunr borizt síðan sá þátt-
ur liófst, t. d. þrjár gjafir til minningar um
mætar konur, tíu þúsund krónur að upp-
iiæð hver um sig, og skulu herbergi á Hall-
veigarstöðum bera nöfn þessara kvenna eða
vera tengd minningu þeirra. Er og vissa fyr-
ir, að fleiri slíkar gjafir munu berast, auk
þess senr líklegt er, að ýnris lréruð nruni vilja
tryggja námsmeyjunr úr því lréraði eitt
dvalarherbergi með slíku fjárframlagi. Er
vafalaust, að konur víðsvegar um landið
geta beitt áhrifum sínunr til þess, að svo
geti orðið.
Þótt Reykjavík liafi stækkað nrjög og
margar aðstæður breytzt frá því, er hug-
myndin um Hallveigarstaði kom fyrst franr,
er nauðsyn slíks' lrúss enn fyrir hendi,
meira að segja margföld nauðsyn á við það,
sem þá var. Mjög er nú erfið aðstaða nrargra
námsmeyja utan af landi, er hér þurfa að
stunda nám um lengri eða skemnrri tínra.
Oft er þeim troðið inn á heimili ættingja
eða vina foreldranna, án þess að slík heim-
ili hafi nokkra aðstöðu til jress að veita
jreinr næði til námsiðkana lreima fyrir. Að
Hallveigarstöðunr verður eigi aðeins leitast
við að hafa sem flest herbergi, er nánrsmeyj-
ar geta tekið á leigu, heldur mun og reynt
að hafa þar húsrúm fyrir lesstofur, Jrar sem
námsmeyjar, er dveljast annars staðar í bæn-
unr, geti fengið næði til náms í vistlegum
og rólegum lrúsakynnunr. — Félagsstarfi
kvenna verða þar áreiðanlega ákveðin góð
salarkynni og reynt nrun verða að ætla jrar
lrúsnæði fyrir fræðslu í einlrverri nrynd ung-
um stúlkum til lranda, þótt nú séu betri
skilyrði til þess að fá notið slíks en var á
fyrstu árunr þessa máls.
Svo einkennilega er nrálum háttað, að
ennþá berjast margar þær konur fyrir Hall-
veigarstöðum, sem áður öll lrin mörgu ár
hafa staðið fremstar í flokki, en með Jreim
lral'a og eigi allfáar konur gengið til starfa
nú, bæði eldri og yngri, þó einkum eldri
kynslóðin. En er ekki öfugstreymi í því?
Eru það ekki einnritt jrið, hinar ungu, senr
landið eiga að erfa? Hleypur yður nú eigi
kapp í kinn að lrrinda málinu í framkvæmd?
Þér eigið æskujrróttinn og æskufjörið, ef
Jrér aðeins viljið beita Jrví í Jrarfir Jressa
nráls. Margar yðar eru vitanlega eigi auð-
ugar að fé, en svo mun vera um fleiri, senr
eldri eru. En möguleikar yðar til að vinna
yður inn peninga, eru Jró fleiri og betri en
nokkurra annarra kvenna Jressa lands. Ef
þér færist í aukana með, að afla Hallveig-
arstöðunr fjár, Jrá rís lrið veglega kvenna-
lreinrili senn af grunni, Jrví að þar senr æsk-
an er að verki, er sigurinn jafnan vís.
Rvík, í marzmánuði 1946
MELKORKA
TÍMARIT KVENNA
kemur út fyrst um sinn tvisvar á ári.
Argjald 10 krónur.
Afgreiðsla Skólavörðustig 19 (niðri)
Simar 21S4 og 5199.
MELKORKA
27