Melkorka - 01.05.1946, Síða 32

Konur, standið vörð um sjálfstæði landsins
Eftir Petrinu Jakobsson
Ég hef oft heyrt konur halda því fram, að
ef konur stjórnuðu heiminum, þá yrðu eng-
in stríð háð, þá liefði heimurinn orðið
miklu betri en hann er nú.
Ekki þarf maður þó að vera lengi í fé-
lagsskap kvenna til þess að finna, að þessar
fullyrðingar eru rangar.
í fyrsta lagi eru konur ekki ein stétt. Þær
skiptast í stéttir eins og aðrir þegnar þjóð-
félagsins og tileinka sér mismunandi skoð-
anir, alveg eins og stéttabræður þeirra gera.
í öðru lagi sýna þessar skoðanir, að konur
sem þessu halda fram gera sér enga grein
fyrir orsökum syrjalda.
Orsakir styrjalda eru tíðum allt aðrar,
heldur en átyllurnar, sem mest er haldið á
lofti. Þannig hafa til dæmis báðar heims-
styrjaldirnar sprottið af viðskiptaárekstrum
auðvaldsríkjanna og græðgi valdamannanna
til þess að halda nýlendum sínum, eða til
þess að fá nýlendur. Síðasta styrjöld breytt-
ist þó í stríð milli stétta við það, að hin fas-
istiska yfirstétt Þýzkalands réðst í örvænt-
ingu á móti eina verkalýðsríki heimsins til
þess að tortíma því, og í þeirri von að hin
auðvaldsríkin myndu þá snúast með þeim.
Konur verða að fylgjast með fréttum og
lesa blöð til þess að geta myndað sér sjálf-
stæðar skoðanir og séð málin frá sem flest-
um hliðum.
Þann 17. júní 1944 stofnuðum við frjálst
og sjálfstætt lýðveldi á fslandi.
Það mátti heita, að öll þjóðin væri þar
sammála, burtséð frá öllum öðrum ágrein-
ingsmálum flokkanna.
Það var að heita má enginn í vafa um það,
að á þessari stundu bar þjóðinni að hrista
28
af sér hlekkina og yfirlýsa sjálfstæði sínu.
Þá geisaði enn hið ógurlegasta stríð, erlend-
ur her sat í landinu, en við hugguðum okk-
ur við þau loforð, sem hinn heiðvirði for-
seti, Roosevelt, hafði gefið okkur í upphafi,
þau að 6 mánuðum eftir að heimsstyrjöldin
væri til lykta leidd, myndi herinn fara af
landi burt.
Nú eru þessir 6 mánuðir liðnir, ennþá
situr hér bandarískur her.
Áður en þessi tími var liðinn, bárust
okkur þær fregnir, að Bandaríkin færu fram
á að þeim væru leigðar þýðingarmiklar
flugstöðvar liér á landi, til 99 ára, með ýms-
um fríðindum og gegn góðri borgun.
Sjálfsagt hefur mörgum íslendingi komið
þetta mjög á óvart, þótt öðrum liafi strax,
þegar „beðið“ var um hervernd Bandaríkj-
anna, komið til hugar að ef skrattanum væri
réttur litli fingur, vildi liann taka alla
„höndina“.
Fleiri hafa sjálfsagt treyst því, að þær
þjóðir, sem fórnað hafa mörgum hundruð-
um þúsunda sona sinna til þess að færa
þeim þjóðum frelsi og sjálfstæði, sem villi-
mennska fasismans liafði lagt undir sig,
myndu ekki svo fljótt gleyma hugsjón sinni
og taka upp aðferðir villimannanna.
Ef við lítum í svip yfir völlinn á þessari
stundu, þegar við í orði kveðnu segjum, að
friður sé kominn á, og að lýðræðisríkin hafi
lagt að velli fasista- og nazistaríkin og nú
sé verið að uppræta síðustu leifar þeirra, ja,
þá fer okkur að skiljast, að þessi leikur er
víðar leikinn en hér.
Friður var ekki kominn á í Evrópu, þeg-
ar brezkar liersveitir voru látnar brytja nið-
MELKORKA