Melkorka - 01.12.1949, Blaðsíða 20

Eftir 10 ára dvöl erlendis
Viðtal við Halldóru Briem, husameistara
Meðal góðra gesta er heimsóttu ísland i sumar
var Halldóra Briem liúsameistari. Hún er gift
sœnslium lcckni, búsett i Stohkhólmi og hefur
dvalið sarnflcytt 10 úr erlcndis. Frú Halldóra er
eina islenzka konah sem er húsameistari. Hún er
fjögra barna móðir og hefur unnið i mörg ár á
teiknistofu HSB, sern er stærsla byggingarfétag í
Sviþjóð.
Er ekki gaman að sjá áttliagana, œttingja
og vini eftir allan þennan tírna, spyr ég
Halldóru.
Jú vissulega, en eftir viku sjóvolk finnur
maður bezt, hvað fjarlægðin er mikil, og
livað langt frá öðrum þjóðum landið okkar
liggur. En maður finnur einnig til þess
eftir 10 ára útivist, hvaða kjarkur er í þess-
ari fámennu þjóð á liinu hrjóstuga en stór-
fenglega landi. Af hverju kemur þetta glað-
lyndi, sem manni finnst liggja í loftinu,
eins og ómi af söng? Er það af því að
þjóðin í sinni hörðu lífsbaráttu lætur ekki
smámunina á sig fá, heldur lætur hverjum
Aðfangadagur dauða míns
Drottinn, nær kemur að,
hyl mig í undum hjarta þíns
hef ég þar góðan stað.
Eilífðar sælu ég svo jól
jafnan lialdi með þér.
Þá er upp runnin sú mér sól,
sem ég þrái hér.
N ú var síðasta kertaskarið að slokkna. Við
buðum góðar nætur og fórum með fyrsta og
síðasta jólatréð, er öldungurinn sá.
degi nægja sína þjáningu. Kannski stafar
kæruleysið og skeytingaleysið, sem maður
rekur sig oft á, af sömu ástæðu, — því miður
finnst mér ekki eins vel gengið um t. d.
kringum suma sveitabæina og meðfram veg-
um eins og maður sér alls staðar í Svíþjóð.
En ánægjulegt var að sjá hve vel var byggt
á mörgum sveitabæjunum og stórmerkilegt
að sjá hin nýju heyþurrkunartæki, sem
hljóta að létta vinnustritið í sveitum.
Verður ekki allt hetur útlítandi þar sem
sumrin eru löng og heit og gróðurinn alls
staðar?
Jú, auðvitað gerir það mikinn mun, tíðar-
farið hefur sannarlega sitt að segja. Og í
veðráttunni hér heima finnst mér það hljóti
að vera dálítið erfitt fyrir liúsmóðurina í
Reykjavík að halda krökkunum hreinum
og hlutunum í kringum sig. — Ég var alveg
búin að gleyma íslenzku rigningunni og
forinni! Ég er með krakkana mína með mér
og þau liéldu, að það væri vor núna um liá-
Frh. á bls. 96
Halldóra
Briem
92
MELKORKA