Melkorka - 01.12.1949, Blaðsíða 36

MELKORKA
kemur út þrisvar á ári.
Verð árgangsins fyrir áskrifendur er 20 krónur.
I lausasölu kostar hvert hefti 8 krónur.
Gjalddagi er fyrir 1. okt. ár hvert.
Öll bréfaviðskipti varðandi innheimtu og af-
greiðslu til áskrifenda og útsölumanna utan
Reykjavíkur annast Svafa hórleifsdóttir,
Hjallavegi 14 Reykjavík.
Afgreiðsla fyrir Réykjavík og nágrenni er í
Bókabúð Máls og menningar, Laugavegi 19.
Nokkur eintök af fyrri árgöngum ritsins
eru enn fáanleg.
PRENTSMIÐJAN HÓLAR H-F
V________________________________________________/
að dansa, og þá læðzt út. Við gætum hring-
sólað um borgina dálítinn tíma. Hvað segið
þér um það?“
,,Það væri kannski ekki svo vitlaust,“
sagði hún. „Það væri gaman að sjá eitthvað
aí nýjum, litlum bislros — hvað kallið þið
þá? — leynivínsölur. Mér er sagt að sumar
þeirra séu hreint ekki svo leiðinlegar. Ég
hugsa að þetta vín sé sterkt, en það virðist
ekki hafa nein áhrif á mig. Það hlýtur að
vera vegna þess að ég er ekki vön öðru en
hinum dásamlegu frönsku vínum.“
„Á ég að ná í svolítið meira handa yðúr?“
sagði liann.
„Kannski svolítið," sagði hún. „Maður
verður að gera það sama og allir hinir,
finnst yður það ekki?“
„Sama og allir hinir?" sagði hann. „Ó-
blandað gin?“
„S’il vous plait,“ sagði hún. „Auðvitað."
„Ungfrú góð,“ sagði hann, „þolið þér
það! Þetta verður ekki amalegt kvöld.“
Enn fór hann og kom til baka. Enn horfði
hann á hana á meðan hann drakk.
„Ce n’est pas mal,“ sagði hún. „Pas du
tout, alls ekki. Á litlu veitingahúsi við eina
Breiðgötuna — þar eru svo breiðar götur —
er seldur drykkur, sem er nákvæmlega eins
á bragðið og þessi. Ó, hvað ég vildi að ég
væri komin þangað.“
„Æ, nei, það viljið þér ekki,“ sagði hann.
„Vilduð þér það í raun og veru? Að minnsta
kosti ekki eftir svolitla stund. Fyrst ætla ég
að fara með yður á lítið skemmtihús í
Fimmtugustuogannarri götu. Sjáið þér til,
þegar farið er að dansa, livað segið þér þá
um að ná í kápuna yðar, eða yfirhöfnina,
livernig sem hún er, og hitta mig svo í for-
stofunni? Það er óþarfi að kveðja. Marge
fær ekkert að vita. Ég gæti sýnt yður nokkra
veitingastaði, og ef til vill fengið yður til að
gleyma París.“
„Segið það ekki,“ sagði hún. „Góði, eins
og ég mundi nokkurru sinni gleyma henni
Parí minni! Þér vitið ekki hvernig tilfinn-
ingar mínar eru. í hvert sinn sem einhver
segir „París“, þá langar mig til að gráta,
gráta.“
„Þér megið það,“ sagði hann, „á meðan
þér gerið það við öxl rnína, liún bíður liérna
eftir yður. Þá skulum við fara af stað, Ijúf-
an. Má ég kalla yður ljúfuna mína? Nú för-
um við á nokkra góða veitingastaði. Hvern-
ig gengur með gin-ið? Búin? Sú litla lætur
ekki að sér hæða. Og nú förum við og finn-
um á okkur!“
„Allt í lagi!“ sagði unga stúlkan á græna
silkikjólnum.
Þau fóru.
Tvcer kynslóðir
Heyrðu dóttir góð, þegar ég var ung stúlka datt okk-
ur ekki einu sinni í liug að gera þá hluti sem þið ger-
ið nú.
Nei, og þess vegna var.það líka sem þið gerðuð þá
ekki mamma mín góð, svaraði unga stúlkan.
Úr orðabók
Seinna hjónabandið er sigur vonarinnar yfir reynsl-
unni.
108
MELKORKA