Bjarmi - 01.12.2004, Blaðsíða 5

boði. Eiginlega fannst mér ekki eins
og annað væri inni i myndinni. Ég
fór á Fjellhaug, biblíuskóla norska
kristniboðssambandsins og var þar
i eitt ár. Þar sem ég var ekki enn
viss um hvað Guð ætlaöi mér að
því ári loknu áleit ég að guðfræði
væri góður undirbúningur fyrir hvort
sem væri. Þannig atvikaðist það að
ég fór að lesa guðfræði. Ég var þá
tiltölulega nýr í trúnni og eftirvænt-
ingarfullur gagnvart handleiðslu
Guðs.
Þú komst til stafa hér 2002 og þá
var ekki og er ekki enn nein sóknar-
kirkja. Á hverju fannst þér mikil-
vægast aö byrja í nýrri sókn þegar
þú komst til starfa?
Fyrsta verkið var að vinna að
undirbúningi þess að hægt yrði að
hefja helgihald. Hér starfar góð og
dugleg sóknarnefnd sem hófst
þegar handa við að leita að hús-
næðí fyrir guðsþjónustur. Við
fengum aðstöðu i Lindaskóla og þar
hefur okkur verið mjög vel tekið og
samstarf allt gengið mjög vel.
Og sóknarbörnunum líður vel
þar, það eru um 150 manns sem
koma til guðsþjónustu á hverjum
sunnudegi.
Börn og fullorðnir byrja saman í
guðsþjónustunni, en svo fara
börnin fram og fá þar sína fræðslu.
Eru sóknarbörnin fyrst og fremst
ungar fjötskyldur?
Nei, samsetning sóknarbarna er
afar breið og aldursdreifing mikil.
Það gerir starfið afar spennandi og
uppbygging starfsins er mikið verk-
efni.
Söfnuðurinn telur um 6000
sóknarbörn i dag en er í örum vexti.
Safnaðarheimili hefur verið reist á
lóðinni þar sem kirkjan mun síðar
rísa, við Uppsali. Þar eru skrifstofur
sóknarprests og organista auk þess
sem þar er aðstaða fyrir fermingar-
fræðslu og minni athafnir.
Framundan eru spennandi verkefni
við áframhaldandi uppbyggingu
innra starfs og kirkjubyggingu.
5