Búnaðarrit - 01.01.1962, Side 19
HAFSTEINN PÉTURSSON
15
stæðn frumvarpi um jarðræktar- og húsabyggingasam-
þykktir í sveitum“. Breytti nefndin nafninu síðar. Hét
það þá „frumvarp til laga um jarðræktar- og húsagerðar-
samþykktir í sveitum“. Hóf búnaðarsambandið þegar
undirbúning að rekstri þessara mála á grundvelli þeirra
tillagna, jafnvel áður en lögin öðluðust gildi, og þá í
trausti þess að þau yrðu samþykkt á Alþingi, og síðar
staðfest breytingalítið, sem og varð eins og áður segir.
Þeirri stefnu, sem þar var mörkuð, hefur svo verið haldið
síðan um liéraðið, og raunar allt land, sem kunnugt er.
En um austurliluta Hiínavatnsþings liafði Hafsteinn jafn-
an forustuna unz yfir lauk.
Hér skal ekki freistað að segja sögu þessara samtaka.
Það yrði of langt mál. Eitt er nokkurn veginn víst. Það
liefur áunnizt, svo heita má, að allur heyfengur Aust-
Ur-Húnvetninga sé nú tekinn af véltæku landi og meg-
inið af ræktuðu. Það er samtak héraðsins, sem því bjargi
liefur velt.
Það er trú þess, er þetta ritar, að Hafsteinn liafi í aðal-
dráttum flutt hugmyndina um liúsagerðarsamþykktir í
sveitum með sér að lieiman. Það er víst, að hann liafði
rætt liana við nokkra af samstarfsmömwm sínnm heima
i héraði. Það eru því miklar líkur til, að hann sé aðalliöf-
undur þess þáttar laganna, er um þau mál f jalla. En livað
sem um það er, mun hann hafa verið fyrstur þeirra for-
ustumanna, sem notfærði þá hugmynd lieima í liéraði.
Vorið 1948 keypti Búnaðarsamband Húnavatnssýslu am-
erísk byggingamót, sem reynzt liafa fábærir gripir. Er
þegar búið að nota þau í 14 ár og gegnir hinni mestu
furðu, liversu mikið er eftir af þeim ennþá, svo mikið
sem þau hafa verið notuð, að því ógleymdu, liversu lítil
rækt var oft lögð við hirðingu þeirra fyrstu árin. Er ekki
ofmælt, að þau liafi sparað héraðinu hundruð þúsunda
króna, og mætti þó vera drjúgum betur, en það er önnur
saga.
Við þetta má bæta því, að Hafsleinn fékk Landssmiðj-