Búnaðarrit - 01.01.1962, Page 21
HAFSTEINN PÉTURSSON
17
síðar alþm. í Stóradal og Þorsteinn Bjarnason, kaupm.
á Blönduósi, háðir héraðsríkir skörungar. Mun ungum
mönnum og lítt reyndum hafa orðið óhægt að ryðja sér
til rúms til forustu, meðan |»cir liéldu þar sætuin sínum.
Hafsteinn mun lieldur ekki liafa freistað þess. Hann átti
ekki yfir Jieirri skapgerð að ráða, er espaði lil slíkra
áhlaupa. En að þeim látnum mun Hafsteinn liafa orðið,
áður en langt leið, áhrifamestur þeirra, er þar áttu sæti.
Nokkuð má marka samstarfshæfni lians af eftirfarandi:
Hafsteinn átti löngum sæti í allsherjarnefnd. Með hon-
um sátu þar yfir tvo áratugi þeir Páll V. G. Kolka liéraðs-
læknir og Magnús Björnsson á Syðra-Hóli, — báðir ein-
arðir gáfumenn og ófyrirlátssamir. En Páll liefur sagt
þeim, er þetta ritar, að öll þessi ár liafi aldrei komið fyrir,
að nefndin stæði klofin um fundarályktun í máli, sem til
þeirra kasta kom í allsherjarnefnd. Efar þó enginn, er
þessa menn þekkir vel, að þar hafi komið fram
mismunandi sjónarmið. En allir áttu þeir yfir þeim
drengskap að ráða, að leita heilshugar þeirrar lausnar,
8em allir gátu við unað. Má ætla, að slíkir sambúðarhættir
— slíkur samhugur, reynist vænlegri til úrlausnar vanda-
mála en klofningur og togstreita. 1 þessari litlu sögu mun
sögð furðu nærri lagi liin langa saga Hafsteins á Gunn-
8teinsstöðum á sýslufundi. Það er saga samliuga leitar að
lausn þeirra viðfangsefna, sem við liorfa, án þess að missa
sjónar á því höfuðmarki, sem að er stefnt hverju sinni.
Hafsteinn var löngum traustur stuðningsmaður Kaup-
félags Húnvetninga og sat í stjórn þess um skeið og var
formaður þess. Þá risu öldur ófriðar og klofnings svo hátt,
að í annan tíma munu þær ekki hafa náð hærra. Mun
hann liafa átt flestum drýgri lilut að því, að þær lægði
svo fljótt og vel, sem raun har vitni.
Eitt þeirra liéraðsmála, sem í hlut Hafsteins féllu og
oft nieð ærnum þunga, var hafnarmál Höfðakaupstaðar.
A einum fundi Framfarafélags Austur-Húnvetninga flutti
I'ÚNAnAUIUT 2