Búnaðarrit - 01.01.1962, Page 118
114
BÚNABARRIT
eru nng og óráðin. Þar virðast vera á ferð tvímælalausir
kynbótagripir, og þeir eru umvafðir meiri eftirvænt-
ingu í bili en Hornfirðingarnir. Silfurtoppur frá Reykja-
dal er einn af stóðbestum sambandsins, sem mikla at-
hygli hefur vakið. Hann gefur fríð og fínleg afkvæmi,
en þau eru veigalítil, og virðist þessi geðþekki reiðbest-
ur fremur liafa dalað í áliti síðustu tvö árin, þótt hann
hlyti Faxa-bikarinn á Þingvöllum 1958. Hreinn frá Þverá
er nú í eigu sambandsins og sonur bans. Blesi frá Djúpa-
dal. Þeir eru notaðir, en ekki er mikið um þá rætt. Hreinn
á nokkur ágæt afkvæmi, sem komið liafa fram á sýningum,
en þau eru furðu fá miðað við aldur bans og þær viður-
kenningar, sem liann hefur fengið. Hrossaræktarsamband
Suðurlands á nokkra fleiri mjög atliyglisverða stóðhesta,
en unga. Næstur Eyvindarbóla-Blesa stóð á sýningunni
Skýfaxi frá Selfossi, af Kirkjubæjar-Kollu-stofni í föður-
ætt og undan Perlu Jóns Bjarnasonar á Selfossi. Hann
er góður reiðhestur og mjög atbyglisverður stóðliestur.
Þriðji í röð Jiinna ungu stóðliesta var brúnn liestur í
eigu Jónasar Jónssonar í Gunnarsliolti. I eðli hans koma
saman allmargir eðlisþættir ólíkra stofna og því örðugt
um hann að spá, en liann er álitlegt reiðhestsefni.
A síðasta aðalfundi Hrossaræktarsambands Suðurlands
kom fram lillaga um nýjung í hrossaræktarstarfseminni,
þ. e. að koma á fót afkvæmarannsóknarstöðvum fyrir
stóðliesta líkt og gerist í nautgriparæktinni. Mál þetta
er atliyglisvert. Hitt er þó athugandi, livort félögin sjálf
geta ekki náð svipuðum árangri með skipulögðu tamn-
ingastarfi í þessu markmiði. Félagsskipulag lirossarækt-
arinnar og hestamannanna er svo öflugt og traust orðið,
og meiur svo fúsir að leggja fram vinnu sína og áliuga,
að mér finnst athugandi, hvort þetta gæti ekki orðið þátt-
ur í starfsemi félaganna fremur en ríkiskostaðra af-
kvæmarannsóknastöðva.
Það er athyglisvert í fari Sunnlendinga í brossarækt-
armálum, að þeir kaupa og nota stóðbesta án héraða-