Samtíðin - 01.03.1943, Page 11

Samtíðin - 01.03.1943, Page 11
SAMTlÐIN 7 nianija til starfs þeirra sé næstum eitt og hið sama hvar á jörðunni, sem er. Baráttan miðar enn að því að við- lialda þeirri siðmenningu, er forðum var grundvölluð á Sínaífjalli með setningu hinna 10 boðorða. í starfi sínu kynnist lögreglumað- urinn mörgum viðkvæmum einka- málum samborgara sinna. Hann verður því að gæta ítrustu þag- mælsku um allt nema það, sem skyld- an býður honuni að semja slcýrslur um eða skýra yfirmönnum sínum frá. Þessi varúð er einkar nauðsyn- leg í landi kunningsskaparins, þar sem liver þekkir annan. En þó að margt, sem kemur fram í starfi lög- reglumannsins, veki undrun lians og gremju vegna óvæntrar og ótrúlegr- ar hegðunar ýmissa manna, þá revn- ir það þó einna rnest á taugamar að vera sjónar- og heyrnarvottur að því, hve allt of mörg „fósturlandsins Freyja“ liefur brugðizt lilutverki sínu, síðan erlent herlið fluttist inn í landið. En lögregluþjónninn verður að taka öllu, sem að höndum ber, með fullri gætni og röggsemi. Starf hans er fyrst og fremst í því fólgið að koma í veg fyrir slys og afbrot, reikna út með tilliti til fenginnar reynslu, hvað skeð getur og afstýra óhöppum. Hann verður einnig að ljósta upp um hinn seka og draga hann til fullrar á- byrgðar, þegar því er að skipta. En afbrotamennirnir eru síður en svo ó- vinir hans, heldur fólk, sem honum er skylt að bera umhvggju fyrir og sýna alla sanngirni eins og þeim, sem honurn ber að vernda í starfi sínu. Þegar á allt er litið, er lögreglu- starfið ekki þunglamalegt, tilbreyt- ingarlaust og kaldranalegt, heldur margbreytilegt. Sífellt mótast svipir þeirra raanna, er leika sorgarleik af- brotanna með öllum sínum ástríðum og ömurleik, i sál lögregluþjónsins og varðveitast þar eins og svipmót manna á plötu ljósm.yndarans. Helgi frá Þórustöðum: Jóna Hjó bernskuljóðum lá þitt gamla bréf, • sem lcngi hafði þögnum verið gist. Ég las það í gær, því mér leiðist stundum einum. Ég Ias það og skildi ástir þínar fyrst. Og síðan brot af sorg í hjarta ég hef. Hvort ert þú mér um tíma og eilífð misst? Þú líkist nú í hug mér bikar hreinum, sem hafnaði ég, þó brjóst mín væru þyrst. Á járnbrautarstöð. Hann: — Við förum ekki inn i aftasta vagninn, þvi að bar vilja öll shjsin til. Hún: — Af hverju er fólkið þá að hafa þennan aftasta vagn? Betlarinn: -— Kæra frú, ég hefi ekki bragðað mat í margar vikur. Frúin: -— Ágætt. Stína, vittu, livort hann hefur lyst á hrossabuffinu frá því í vikunni, sem leið. Nýjunganna hag og háttu hafðu þér til sparnaðar. Alls staðar í iekann Iáttu „Lyon“ vélaþéttingar.

x

Samtíðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Samtíðin
https://timarit.is/publication/647

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.