Samtíðin - 01.03.1943, Síða 12
8
SAMTÍÐIN
FRÁ LEIKSVIÐINU I.
Nokkrir kunnustu leikarar vorir segja frá
minnisstæðum áfanga í leikstarfi sínu
SAMTÍÐIN hað fyrir nokkru all-
marga helztu leikara hér á landi
að svara hér í ritinu fyrirspurn uin
það, hvernig þeim hefði verið innan-
hrjósts, er þeir léku fyrsta aðalhlut-
verk sitt. Áttum vér þar vitanlega við
l'yrsta meira háttar lilulverk hvers
leikanda og þótti oss réttara að miða
við það heldur en við liitt, er leik-
andinn kom fyrst fram á sviðið, ef
vera kynni, að það liefði verið í svo
litlu hlutverki, að liann teldi það
næsta litlu ináli skipta í samhandi við
leikstarf sitl eða tæpast frásagnar-
vert. Munu flestir leikarar i fvrstu
liafa farið með smáhlutverk, enda
þótt undantekningar séu frá þeirri
reglu.
Nú liafa nokkrir af leikuruni vor-
um sent Samtíðinni ágæt svör við
fyrirspurn hénnar. Þessi svör eru
mjög misitarleg, sum eru stutt, önn-
ur alllöng, en öll eru þau rituð af
þeirri einlægni,er sæmir góðum lista-
mönnum, Vér erum þess fullvissir, að
greinar þessar munu, þá er skráð
verður saga íslenzkrar leiklistar,
verða taldar merkar heimildir, enda
segja þær frá áföngum, sem aldrei
hefur áður verið frá skýrt. Þá má
telja fullvíst, að hinir fjölmörgu les-
endur Samtíðarinnar muni lesa þess-
ar „játningar“ okkar ágætu leikara
sér til gagns og ánægju. Aðdáun a
Ieiklist er furðu almenn liér á landi.
Sésl slíkt hezt, er á það er litið, að
áratugum saman hafa menn fengizi
við leikstarfsemi víða um land við
hin örðugustu skilyrði. Segja má, að
leikhneigð þjóðarinnar og þá ekki
sízt hinna ágælu íéikara höfuðstað-
arins, sé með öllu ódrepandi. Við hin
örðugustu skilyrði, sem hugsazt get-
ur, hafa þeir ár eftir ár i tómstund
um sínum og hvíldartímum æft og
leikið mörg merk ldutverk af mikl-
um skilningi og við góðan orðstír. Og
nú hrópar starfsemi þeirra á hetri að-
húð og þá vitanalega fyrst og fremst
á það, að þjóðleikhúsið verði fullgerl
sem allra fyrst. Á því á hin listelska
íslenzka þjóð fulla kröfu.
Iýj'RK. ARNDÍS BJÖRNSDÓTTIR
leikkona varð fyrst til þess að
svara fyrrnefndri fyrirspurn Samtíð-
arinnar, og er oss það ha'ði ánægja
og heiður að hefja þennan greina-
flokk með frásögn hennar. Sumir
hinna leikaranna, sem sent hafa
greinar, hafa kosið að skýra frá þvi,
er þeir komu fram á leiksviðið i
fyrsta sinn, og er oss frásögn um slíkt
vilanlega eftir atvikum jafn kærkom-
in. Vildum vér lieina þessu til þeirra
leikara, sem enn hafa ekki sent oss
svargreinar.
Frk. Arndís er löngu þjóðkunn
fyrir ágætt starf í þágu íslenzkrar
leiklistar og kunnari en svo, að á-