Samtíðin - 01.07.1943, Blaðsíða 19

SAMTlÐIN
15
JÓN HALTI:
JiazlcuKÍnn
Rennur lítill lækur
létt undan fjallarótum,
hoppar í spori sprækur,
spriklar nöktum fótum.
Hátt yfir steina stekkur,
strýkur vanga á þúfu.
Skvettir báru á brekku,
byltir um grjóti hrjúfu.
Ryður sér götu í giljum
greitt og hvergi tefur,
kátur í köldum hyljum
kastar mæði og sefur.
Pinnur á freðnum grundum
frjálst er til leiks að ganga.
Þangað stekkur hann stundum,
stoltur með rjóða vanga.
Breiðir út faðm og fyllir
frjómagni allar lautir.
A balana tánum tyllir,
treður sér nýjar brautir.
Hvar sem hann fer og flæðir,
fegurð og kraft hann gefur.
Sölnaðar grundir græðir
og grænum feldi vefur.
Syngur um sólarblíðu,
sæll í lífsins önnum.
Og blessuð blómin fríðu
brosa við guði og mönnum.
Stóð ég um stund og þagði,
starði í vökudraumi,
höfði svo laut og lagði
lófa að köldum straumi.
Fann ég þá, hvað þyrstj
þurrar varir mínar,
féll á kné og kyssti
krystaljglindir þínar.
Bergði á bláum veigum,
baðaði enni og kinnar,
teygaði í löngum teygum
tárin jarðarinnar.
Rís ég úr grænu grasi,
geng af stöðvum þínum.
Lögg á litlu glasi
liggur í vasa mínum.
Lof sé þér, ljóssins faðir,
láttu mig aldrei gleyma
ást þinni um aldaraðir,
allsnægtum lífsins heima.
AÐ BAR VIÐ eitt sinn í frakk-
neskn stjórnarbyltingunni, að
skríllinn í París safnaðist saman á
götu einni, se'm lierflokkur var á leið
eftir, og leit út fyrir, að hermenn-
irnir myndu ekki komast leiðar sinn-
ar fyrir mannþröng. Yfirforinginn
var í þann veginn að láta menn sina
hefja skothríð á múginn og dreifa
honum þannig. Þá mælti ungur liðs-
foringi: — Má ég reyna að dreifa
fólkinu án itlóðsúthellinga? Honum
var leyft að reyna það.
Liðsforinginn reið nú fram fyrir
herflokkinn, tók ofan hattinn og
mælti til lýðsins: -— Má ég hiðja
yður, virðulegu horgarar, að forða
yður í skyndi, því að við höfum feng-
ið skipun um að skjóta á skrilinn.
Eftir örstutta stuud var allur hóp-
urinn horfinn, og herflokkurinn
komst leiðar sinnar, án þess að
nokkru skoti hefði verið hleypt af.
(Úr tímaritinu Cornet, Chicago.)
Skólavörðustíg 10,
Rvík. Sími 1944,
Pósthólf 843.