Samtíðin - 01.04.1944, Page 24

20
SAMTÍÐIN
hvaða vit sem úr þeirri klausu ætti
að draga.
Blórar eru eiginlega úrgangur úr
liör (d. Blaar). 1 þeim trefjum og
ló mátti fela eitthvað, svo að eigin-
lega þýðir talshátturinn aðeins að
fara með eitthvað í felur (hak) við
annan, en hlóramaður var sá maður
kallaður i fornmáli, sem liafð-
ur var til að fela bak við eða liafður
að sökudólgi i annars stað. Svo segir
maður í fornri sögu: „En ef svo
verður, sem mér er grunur á, að
dóttir þín sé með barni, þá eru þar
fáir blóramenn, og vil ég ganga við
faðerni.“ — Ekki hefði sá maður
sagzt gera þetta i hlóra við almennt
velsæmi. Hann storkaði velsæminn
og vildi ekki leita sér blóramanna.
Oft eru gömul orð varðveitt í ör-
nefnum, þótt horfin'séu úr mæltu
máli víðast um land.
Sá tindur gnapir, sem gnæfir álút-
ur, og er sögn sú fyrnd, en víða heiti
leidd af. Naphorn er fjall við Beru-
fjörð, áður Gnaphorn, hin gnapandi
fjallshyrna. Napi, áður Gnapi, rís
upp úr Stálfjalli norðan Breiðafjarð-
ar. Smávaxnari Napar eru ýmsir til,
einkum í Norður-Þingeyjarsýslu.
Vel færi á að taka aftur upp g í upp-
hafi nafna þessara.
Hvesta heitir á Hornströndum
næsti fjallraiii austan við Straum-
nes, og er kringlótt skál framan í
ranann, nefnd Hvestuskál. Skálin
mun fyrr hafa heitið Hvesta, en ekki
fjallraninn. Orðið hvesta lifir sums
staðar enn á Vestfjörðum utan ör-
nefna og merkir skál i hlíð eða ýmsu
landslagi, stundum einnig skál í
skafli, þar sem snjó hefur svifað frá
Glugga
Hurðir
°g
a 1 1 t
t i 1
h ú s a.
Magnús Jónsson
Trésmiðja
Vatnsstíg io, Reykjavík.
Sími 3593. Pósthólf 102.
Litla Blikksmiðjan
Nýlendugötu 15,
Reykjavík.
A t h U g i ð
Vanti yður eitthvað,
sem að
blikksmíði lýtur,
þá er það
Litla Blikksmiðjan