Fréttablaðið - 08.07.2010, Qupperneq 38

30 8. júlí 2010 FIMMTUDAGUR
BAKÞANKAR
Ragnheiðar
Tryggva-
dóttur
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Pondus Eftir Frode Overli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Barnalán Eftir Kirkman/Scott
Hvað á ég að
gera? Hann bauð
mér í sérrí og spil
en ég er viss um
að hann vilji taka
blómið mitt! Má
ég berja hann?
Rólegur!
Rólegur! Og hann reynir
við mig! Gagn-
kynhneigðasta
mann heims!
Halló!
Pondus,
ég skal
laga þetta!
Hann er
minn! Taktu
glasið þitt!
Ójá! Sætis-
borð og bök í
uppréttri stöðu!
Flugtak!
Ég elska hvernig
fötin sitja á þér.
Ég er viss um að þú hugsar aldrei um
þá staðreynd að það eru sjö ár síðan þú
hættir að vinna og varðst heimavinn
andi húsmóðir.
Það eru reyndar sjö ár, þrír mánuðir, fjórir
dagar, sex klukkutíma og 19 mínútur síðan.
Eða kannski
hugsarðu um
það.
... Kannski skeikar mér
um nanósekúndu.
Stígið fram og ...
Bíddu við, hvað hef
ég gert?! Ohh ...
Í fyrstu voru
það Adam og
Einar.
Dökkur skýjabakkinn hleðst upp í takt við verkefnabunkann á borðinu mínu.
Ég hef ekki séð til sólar í dag. Á erfitt með
að halda mig að verki og held að hitastigið
hljóti að vera dottið niður í eins stafs tölu.
Hann virðist líka vera að hvessa og útund-
an mér heyri ég varað við því að vera á
þvælingi með felli- eða hjólhýsi aftan í
bílum. Svo taka fyrstu droparnir að falla.
EKKI það að ég hafi ætlað mér í
útilegu, á ekki einu sinni felli-
hýsi og leiðist að lúra í svefn-
poka undir nælonhimni með
grjót undir hnakkanum. Kann
miklu betur við mig undir dún-
sæng. Veðrið ætti heldur ekkert
að trufla mig þar sem ég sit inni
við vinnu. Kannski er betra að
slæmi kaflinn komi núna
svo ég eigi góða veðr-
ið inni þegar ég fer í
frí. Innst inni veit ég
þó að á það er ekki að
treysta, íslensk veðr-
átta er ólíkindatól.
EKKI þýðir að drolla
við dagdrauma um
sumarfríið svo ég sný
mér aftur að verkefna-
haugnum sem ég þarf að
ryðjast í gegnum. Bölva í huganum yfir
seinaganginum í sjálfri mér og hefst
handa, þangað til ég læt taktfast suð fyrir
utan gluggann trufla mig aftur. Fyrir
utan er síðhærður unglingur að slá brekk-
una með orfi. Klæddur í bæjarvinnuvesti
lætur hann sér ekki leiðast heldur dansar
og dillar sér við vinnuna. Hann sveiflar
sláttuorfinu til og frá, þrátt fyrir rigning-
una, svo sítt taglið sveiflast með. Sjálfsagt
með tónlist í eyrunum.
RIGNINGUNA kann ég reyndar líka að
meta. Ekki aðeins er hún góð fyrir gróð-
urinn í nýþökulögðum garðinum mínum
heldur getur hún verið svæfandi þegar
hún dynur á þakjárninu. Svæfing er
reyndar ekki það sem ég þarf á að halda
þessa stundina svo ég stekk upp úr stóln-
um og hleyp út á stétt. Rigningin er nefni-
lega líka hressandi þegar heilastarfsemin
er við það að ryðga föst svona seinni part
dags. Ég sný andlitinu til himins og safna
nokkrum dropum á kinnarnar áður en ég
fer aftur inn, tilbúin í slaginn.
ÞEGAR ég sest aftur niður hefur rofað til
í hausnum á mér og hrúgan fyrir fram-
an mig virðist ekki eins óyfirstíganleg.
Ég tek síðhærða unglinginn mér til fyrir-
myndar, set tónlist í eyrun og syng með:
„Mér finnst rigningin góð!“
Lögin við vinnuna
OPIÐ
KL. 11 - 19
ALLA DAGA VIKUNNAR
BÆKUR