Morgunn - 01.06.1926, Síða 38

'32
MORGONN
lienni andvígir. Sumir hafa aumkaö mig og sagt, a8 hér væri
tun einhverja sálarveiki að tefla. Aðrir hafa láti'ö sér nægja
. að segja, að þetta væri eintóm vitleysa. Enn aörir hafa blátt
áfram taliö þetta lygi. Einn sinni var mér fundið það til for-
áttu, sem leigjanda, að eg væri svona undarlega gerður, og
tilraun gerð til þess að lirekja mig burt fyrir það.
Samt verð eg að geta þess mikilvæga atriði.s, að konan
mín hefir alt af haft annan skilning á málinu. Iíún hefir
iialdið, að þessi reynsla mín stafaði af áhrifum frá öðruni
heimi. Þá skoðun sína reisti iiún á lestri um málið. Eg hafði alls
ekkert um málið lesið fyr en í fyrravetur, að undanteknu
•einu hefti af Morgni, sem eg las veturinn 1922—23. En síðan
í fyrravetur hefi eg lesið ofurlítið. Þar á móti liafði konan
mín lesið töluvert, áður en við kyntumst. Þrátt fyrir það að
konan mín hélt þessari skoðun fram, og þrátt fyrir það, aö
sú skoðun hennar styrktist mjcig af viðtali við einn af allra-
helztu laíknum landsins, þá gat eg ekki fallist á hana. Hugur
minn reis gegn því eins og hverri annari fjarstæðu, senni-
lega einkum fyrir alt það uppeldi, sem eg liafði fengið og
það uinhverfi, sem eg hafði verið í, að það gæti komið til
mála, að eg stæði í nokkuru sambandi við annan lieim.
En konunni minni er það samt að þakka, að stefna mín
í málinu hefir öll breyzt. Þessari reynslu fylgdi mjög alvarleg
vanlíðan. Stundum var það heilar nætur, að eg gat eklcert
sofið á venjulegan hátt, en var samt meðvitundarlaus, Stöð-
ugt fór fram tal af vörum mínum í þessu ástandi, og stundmn
var það tal mjög óviðfeldið. Eg vaknaði á morgnana, og iiafði
enga hvíld fengið, fór jafn-þreyttur til vinnunnar og eg liafði
lagst út af. Auk þess kom það fyrir á daginn, jafnvel stund-
um meðan eg var að tala við menn, að eg misti meðvitundina.
Þegar eg vaknaði af því ástandi, vissi eg ekkert, livað kynni
að hafa gerst, eða livað eg kynni að hafa aðliafst. Þessu
fylgdi, eins og menn geta skilið, mjög mikil þjáning. Eg
þakka það þreki, stiliingu og viljafestu konunnar minnar, að
nnt var að halda heimili okkar saman, því að margri kon-
mnni mundi hafa fundist, að með slíkum manni væri ekki