Morgunn - 01.06.1926, Blaðsíða 108

102
MORGUNN
neins var. Augnabliki síöar finn eg, að einhver styður liendi
allfast á brjóst mér og leiddist við það eins og straumur um
mig alla. Kendi mig sárt til þar, sem stingurinn hafði verið.
A8 þessu hafði eg verið glaðvakandi, en um leið og eg finn
þessa snertingu, hverfur mér því nær allur máttur, en færist
yfir mig eitthvert óvenjulegt mók. Hjélzt þetta nokkura stund.
Daginn eftir var eg mun hressari; takið því nær liorfið.
Prískaðist eg svo úr þessu. I vor s. 1. fékk eg slæmt kvef og
kendi þá lítiö <;itt taksins aftur. Pór þá til héraðslæknis Olafs
Lárussonar og fékk mig Jilustaða. Sagði liann að vottaði fyrir
slími í lungum. Geklc eg síðan til bans sem svaraði 1 sinni í
mánuöi og taldi liann mig vera að sleppa við það nú fyrir
ærið löngu síðan.
í haust s. 1. fékk eg slæma hálabólgu með liita. Yar þá
„Friðriks“ aftur leitað. Gat eg þá sem engu komið niður af
mat, sökum þrotans, en eftir 8 daga að „Friðriks“ var leit-
að, var eg heilbrigð orðin.
Litlu seinna ljet G. G. mig vita að „Friðrik“ vildi
leggja mér ráð. Fór eg þá heim til hennar og var við, er G.
G. féll í „trance“-ástand sitt. Bar hún mér þau boð eftir
á, að cg skyldi leggja amerískan plástur á bak og brjóst, þar
sem takstingurinn hefði veriö undir, en er liann félli burt,
ætt.i að leggja í stað plástursins ullarflóka, vættan livert
kvöld í 5 dropum af lireinsaðri terpentínu. Þessu skyldi liald-
ið, þar til mér yrði gert viðvart. Einnig voru mér ráðlögð
heit fótaböð undir svefninn, að fara eigi seint út aö kveldi
og ganga innanliúss á lilýjum inniskóm.
Hefi eg hér til fvlgt þessum ráðum og verið vel frísk.
Vestmannaeyjum, í marz 1926.
Asta Þorgeirsdóttir.
Vitundarvottar, sem staðfesta að ofanritað vottorð hefir
verið lesið upp fyrir blutaðeiganda og og verið viðurkent
rétt eftir haft.
Bjarni Einarsson. Stefán Halldórsson.
5.
Frásögn hjónanna Pálínu Jónsdóttur og Guðmundar Einars-
sonar, Viðey, Vestmannaeyjum, á veikindum harns
þeirra og afturbata.
Það var í nóv. 1924, að Guðríður litla dóttir okltar veikt-
ist. Fengum við liana skoðaða af hr. P. V. G. Kolka, lækni,