Morgunn - 01.06.1926, Qupperneq 89

MORGUNN
83
ast í vetur dreymdi mig liann og þykir liann segi við mig:
,,Það seinkar þakklætinu.“
A8 þessi yfirlýsing sé rétt, eftir því, sem eg bezt get
munaiS og veit, það votta eg hér með og er reiðubúin að
staðfesta með eiöi.
Hvammstanga, 4. apríl 1926.
/Soffía Jónsdóttir' ‘.
Vér iiöfum átt tal við merkan lækni um of-
Þakklætið. ansiu.4g vottorð, og þá bar á góma um þakk-
lætiS, sem draummaðurinn krafðist a‘S fá, þegar liann gerði
fyrst vart viS sig, og geklc eftir síðar. Við gerðum ráð fyrir
því í samtalinu, aS draummaSurinn væri sama veran, sem
iieföi læknaS barnið, og við fórum aS tala um, livert það
þakklæti væri, sem hann vildi fá. Læknirinn gat þess til, að
liann vildi fá lækningarinnar getið á prenti. Eg inti lækn-
inn þá eftir því, livers vegna liann hugsaSi sér, aS liinn
ósýnilegi starfsbróBir hans vildi fá þetta á prent. Læknirinn
bjóst viS, að þaS vildi hann í því skyni að auka skilyrðin
fyrir því, aS hann gæti eitthvaS gert í þessa átt — fá menn
til þess að trúa á lækningar sínar. Oss fanst það mjög senni-
lega tilgetiS.
Vorkunnar-
mál.
Oss finst það aö minsta kosti vorkunnarmál,
að þeir menn, sem oröiö hafa fyrir slíkri
reynslu, sem þessi ltona á Ilvammstanga hef
ir orðiS fyrir — og sama má segja um suma þeirra, aS
minsta kosti, sem sent hafa vottorS úr Vestmannaeyjum —
telji þaö ekki markleysu, sem fram við þá hefir komiS.
AuSvitaS berum vér mjög mikla virðingu fyrir skoðunum
læknanna, ef þær eru fluttar af stillingu, sanngirni og rök-
um, og vér vitum ekki, livernig þeir líta á þetta. Líklegast
verða skoðanir þeirra og skýringar mismunandi, og ekki ósenni-
legt, aS ýmsir liinna gætnari muni kannast við ]?aS, aS þeir
viti alls ekki, hvernig í þessu liggur. En hvað sem þeir
kunna nú um þetta að segja, livort þem þeir þakka þetta
„t.ilviljun,, eða „lækning af sjálfu sér“, eSa „trú“, eSa ein-
Iiverju öSru, þá er þaS ekkert undarlegt, að þeir, sem fyrir

G*