Morgunn - 01.06.1943, Side 89

MORGUNN
83
bakkann, litast þar um og gengur síðan dálítinn spöl und-
an brekkunni, og segir: „Hér var það, sem ég sleppti lömb-
unum“. Jói svaraði þessu engu, en gekk frá okkur, og
beindist nú athygli mín einvörðungu að honum. Á að
gizka tíu eða tólf föðmum neðar nam hann staðar og hnit-
miðaði sig fram og til baka, svo sem þverfet í einu, unz ég
sá hann beygja sig niður og taka hnífinn upp úr grasþúfu,
og man ég það glöggt, að ég veitti því athygli, að hann lá
austan í þúfunni, eins og hann hafði sagt upp úr svefnin-
um kvöldinu áður.
Mér hefir oft orðið hugsað til þess síðar, hve margar
furðulegar sögur af hæfileikum Drauma-Jóa gengu með
honum til grafar, því að hann var afar dulur maður, gerði
lítið úr hinum merkilegu dulargáfum sínum, og vildi lítið
um þær tala. Hæfileikar hans voru einvörðungu notaðir í
lítilsverðum tilgangi, en hefðu getað verið merkilegt rann-
sóknarefni fyrir sálarrannsóknir nútímans, en hann var
orðlagður maður fyrir nákvæmni sína og samvizkusemi“.
Framanskráða sögu hefir séra Jón Auðuns tekið orð-
rétta eftir frásögn minni.
Reykjavík, 7. júní 1943.
Jakob Jónasson.
Mishermi Ieiðrétt.
Eins og greinargerð séra Kristins Daníelssonar, sem hér fer á
eftir, ber með sér, er hún svar við grein, er birtist á liðnum vetri í
tímaritinu ,,Úrval“. En í niðurlagi þeirrar greinar var ráðizt, með
ósvífnum ósannindum, að miðlinum fræga, „Margery", sem MORG-
UNN hefir hvað eftir annað getið.
Upphaf þess máls, sem tímaritsgreinin gerir að umtalsefni, var
það, að meðritstjóri hins kunna ameríska tímarits, „The Scientific
American" (þ. e. Vísindalegi Ameríkumaðurinn), hafði fengið áhuga
6*