Morgunn - 01.06.1959, Síða 24

18
MORGUNN
sinni í Queens-Hall, hafði svo mikill mannfjöldi safnazt
saman fyrir utan, sem heimtaði að fá að hlusta á hann,
að honum fannst ekki að hann gæti skorazt undan því.
Hann fór út á svalirnar berhöfðaður, og ávarpaði mann-
fjöldann, meðan snjórinn féll hægt til jarðar.
Conan Doyle virtist ná sér að nokkru með því að fá
hvíld og næði, en auðséð var að hverju dró. Hann and-
aðist þ. 7. júlí 1930. Við jarðarförina sýndi Lady Doyle
að hún leit sömu augum á andlát okkar hér á jörðu, eins
og maður hennar hafði gjört. Við þessa jarðarför var
ekki farið eftir neinum hefðbundnum siðum. Lady Doyle
var í Ijósum sumarkjól við jarðarförina. Líkamsleifar
þessa mesta postula spiritismans, fyrr og síðar, voru
jarðsettar í landareign hans í Windleham, samkvæmt
ósk hans sjálfs. Það hafði borizt út, að fjölskyldan ósk-
aði ekki eftir að fólk klæddist sorgarbúningi, enda enginn
sorgarblær yfir mannfjöldanum, sem fylgdi hinum mikla
baráttumanni til grafar á sólbjörtum degi þ. 11. júlí.
En söknuðurinn var mikill. Fólk heima í Englandi, og
fólk út um víða veröld fann, að það hafði svo margar
fagrar minningar um hann, þegar það fréttist, að hann
væri látinn. Þegar skeytin komu, og sérlest frá London
með öll blómin, sem send höfðu verið, virtist sem allur
heimurinn minntist hans.
Höfundur ævisögunnar endar með þessum orðum:
„Hvað er hægt að segja meira? Allt annað hlýtur að
geymast í hugum þeirra sem minnast hans. Gamalla
manna og kvenna, sem minnast þeirrar ánægju, sem sög-
ur hans vcittu þeim; gamalla manna og kvenna, sem
rnuna, hvernig hann barðist ávallt með þeim, er hjálpar-
þurfi voru; þeirra sem muna af hvc miklum drengskap
og trúfesti hann þjónaði föðurlandi sínu. Hann fórnaði
sannfæringunni um mikilvægasta málið í heimi að hans
dómi, hjarta sínu, jarðneskum auðævum, og að lokum
lífi sínu. Hvort sem það er sagt í andlegri merkingu, eða
aðeins vegna þeirra jarðnesku áhrifa, sem hann lætur